A7R II, APS-C, 28 mm, f/2.8	A7R II, APS-C, 28 mm, f/4.0
A7R II, APS-C, 50 mm, f/2.8	A7R II, APS-C, 50 mm, f/4.0
A7R II, APS-C, 75 mm, f/2.8	A7R II, APS-C, 75 mm, f/4.0

Na ogniskowej 28 mm winietowanie trudno dojrzeć już nawet na maksymalnym otworze względnym, bo wynosi ono tam 14% (−0.42 EV) i spada do 8% (−0.25 EV) po przymknięciu przysłony do f/4.0.

Jeszcze lepiej jest na 50 mm, gdzie na f/2.8 winietowanie sięga tylko 12% (−0.37 EV), a na f/4.0 zmniejsza się do wartości 6% (−0.18 EV).

W przypadku matrycy APS-C największe szanse na dojrzenie winietowania mamy na maksymalnej ogniskowej, gdzie przy świetle f/2.8 wynosi ono 19% (−0.62 EV). Znika ono jednak praktycznie całkowicie na f/4.0, gdzie zmierzony przez nas wynik to tylko 6% (−0.19 EV).

Zobaczmy teraz, jak testowany obiektyw poczyna sobie na detektorze pełnoklatkowym. Odpowiednie zdjęcia znajdują się poniżej.

A7R II, FF, 28 mm, f/2.8	A7R II, FF, 28 mm, f/4.0
A7R II, FF, 50 mm, f/2.8	A7R II, FF, 50 mm, f/4.0
A7R II, FF, 75 mm, f/2.8	A7R II, FF, 75 mm, f/4.0

Bardzo poważne problemy ujawniają się na kombinacji ogniskowej 28 mm i światła f/2.8, gdzie spadek jasności w rogach kadru wynosi aż 66% (−3.08 EV). Przymykanie przysłony pomaga w walce z tą wadą, ale zmniejsza się ona niezbyt szybko: na f/4.0 wynosi 52% (−2.13 EV), na f/5.6 sięga 37% (−1.33 EV), na f/8.0 dochodzi do 25% (−0.84 EV), by na f/11 spaść do poziomu 21% (−0.69 EV).

Wyraźnie lepsze osiągi obserwujemy na ogniskowej 50 mm, gdzie na maksymalnym otworze względnym winietowanie wynosi 38% (−1.40 EV) i na przysłonie f/4.0 zmniejsza się do 23% (−0.76 EV). Na f/5.6 wada ta sięga 15% (−0.47 EV), a dalsze przymykanie przysłony zmniejsza ją o kolejny 1%.

Powrót poważnych problemów z winietowaniem mamy na maksymalnej ogniskowej. Tam, na f/2.8 wada ta sięga ogromnej wartości 63% (−2.91 EV). Na f/4.0 spada do 46% (−1.80 EV), na f/5.6 do 29% (−0.98 EV), na f/8.0 do 21% (−0.70 EV), a na f/11 do 15% (−0.48 EV).

Zachowanie w tej kategorii jest naprawdę słabe – wpływ na to ma na pewno wąska obudowa obiektywu i niewielka odległość tylnej soczewki od matrycy. Wystarczy sobie przypomnieć, że Tamron SP 24–70 mm f/2.8 VC USD G2, który jest instrumentem trudniejszym do skorygowania na winietowanie, choćby ze względu na większy kąt widzenia przy tym samym świetle, poczynał sobie w tej kwestii wyraźnie lepiej.

Sony A7R II, 28 mm, f/2.8

Sony A7R II, 50 mm, f/2.8

Sony A7R II, 75 mm, f/2.8