Tamron 28-75 mm f/2.8 Di III RXD - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Testowany obiektyw nie ma problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Zdjęcia wykonane na ogniskowych 50 i 70 mm pokazują, że nawet na maksymalnym otworze względnym i w dalekich nieostrościach zabarwienia są niewielkie i nie będą przeszkadzać w zdjęciach z życia wziętych.
Na ogniskowej 28 mm nie mamy powodu do niepokoju. Uzyskane wyniki trzymają się poziomu 0.06–0.08%, a więc wartości małych. Trochę więcej zastrzeżeń możemy mieć do środka zakresu ogniskowych, bo poziom 0.08–0.09% to granica wartości małych i średnich. Największą zmienność wraz ze zmieniającą się przysłoną pokazuje ogniskowa 75 mm, gdzie obserwujemy wzrost aberracji od małej dla f/2.8 do średniej dla f/22. Ważne jest jednak to, że jak na obiektyw zmiennoogniskowy o dobrym świetle, który na dodatek obejmuje szeroki kąt widzenia, nigdzie nie obserwujemy wartości dużych lub bardzo dużych i z tego względu Tamron zasługuje na pochwały.
A7R II, RAW, 28 mm, f/11.0 | A7R II, RAW, 75 mm, f/16.0 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują wyraźnego efektu „pływania” ogniska, ale aberracja sferyczna nie jest do końca korygowana dobrze, o czym przekonują nas poniższe zdjęcia. Krążki światła uzyskane przed ogniskiem zauważalnie różnią się od tych otrzymanych za ogniskiem. Co więcej, efekt jest widoczny zarówno dla ogniskowej 50 mm jak i dla 75 mm.
Sony A7R II, 50 mm, f/2.8, przed | Sony A7R II, 50 mm, f/2.8, za |
Sony A7R II, 75 mm, f/2.8, przed | Sony A7R II, 75 mm, f/2.8, za |