Panasonic Leica DG Vario-Summilux 10-25 mm f/1.7 ASPH - test obiektywu
6. Dystorsja
W przypadku obiektywu Panasonic Leica DG Vario-Summilux 10–25 mm f/1.7 ASPH zastosowano podobne podejście, co jasno pokazuje porównanie obrazów JPEG z RAW-ami wywołanymi programem dcraw.
W przypadku JPEG-ów szanse na dojrzenie dystorsji mamy w zasadzie tylko na ogniskowej 10 mm, gdzie mamy do czynienia z niewielką beczką o wartości −1.24%. Na 12 mm wada ta jest już praktycznie zerowa i wynosi +0.16%. Z bardzo podobnym poziomem mamy do czynienia na ogniskowych 14 i 18 mm, gdzie odnotowane przez nas wartości to odpowiednio +0.14% i +0.20%. Na 25 mm wynik jest jeszcze mniejszy i wynosi tylko +0.08%.
Zupełnie inaczej sytuacja wygląda na RAW-ach. Na najszerszym kącie widzenia dystorsja beczkowa jest ogromna i sięga −5.98%. Nawet na 12 mm wciąż jest ona duża, bo wynosi tam −3.89%. Łatwo dojrzymy ją też na ogniskowej 14 mm, bo odnotowany przez nas tam wynik to −2.30%. Dopiero na ogniskowych 18 i 25 mm możemy mówić o niewielkim poziomie tej wady, bo sięga ona tam odpowiednio −0.52% i +0.78%.
Olympus E-M5 II, JPEG, 10 mm | |||
Olympus E-M5 II, JPEG, 12 mm | |||
Olympus E-M5 II, JPEG, 14 mm | |||
Olympus E-M5 II, JPEG, 18 mm | |||
Olympus E-M5 II, JPEG, 25 mm | |||
Olympus E-M5 II, RAW, 10 mm | |||
Olympus E-M5 II, RAW, 12 mm | |||
Olympus E-M5 II, RAW, 14 mm | |||
Olympus E-M5 II, RAW, 18 mm | |||
Olympus E-M5 II, RAW, 25 mm | |||