Panasonic Leica DG Vario-Summilux 10-25 mm f/1.7 ASPH - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
E-M5 II, 10 mm, f/1.7, centrum | E-M5 II, 10 mm, f/1.7, róg |
E-M5 II, 17 mm, f/1.7, centrum | E-M5 II, 17 mm, f/1.7, róg |
E-M5 II, 25 mm, f/1.7, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/1.7, róg |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, w przypadku Panaleiki 10–25 mm wyniósł 11.3% i jest to wartość umieszczana przez nas w górnych poziomach średnich. Warto dodać, że wada ta rozkłada się dość równo na wszystkie ogniskowe.
Nieostrości dawane przez Panaleikę wyglądają rozsądnie, choć kilka zastrzeżeń można znaleźć. W krążkach daje się we znaki zauważalna obwódka. Widać też bardzo delikatnie zaakcentowane koncentryczne kręgi, które wynikają najprawdopodobniej z zastosowania elementów asferycznych. Winietowanie mechaniczne daje o sobie znać mocno i to nawet po przymknięciu przysłony.
E-M5 II, 25 mm, f/1.7, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/1.7, róg |
E-M5 II, 25 mm, f/2.5, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/2.5, róg |
E-M5 II, 25 mm, f/3.5, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/3.5, róg |