Niniejsza tabela przedstawia porównanie podstawowych parametrów standardowych obiektywów zmiennoogniskowych dostępnych w systemie Mikro 4/3. Mała waga i niewielkie rozmiary Olympusa 12–45 mm wyróżniają się na plus. Nieznacznie lżejsze od niego są tylko ciemniejsze modele Olympus 12–50 mm i Panasonic 12–60 mm. Ten drugi jest jednak większy, a ten pierwszy dłuższy od testowanego obiektywu. M.Zuiko Digital ED 12–45 mm f/4.0 PRO charakteryzuje się też najmniejszym dystansem ustawiania ostrości.

Na poniższym zdjęciu Olympus M.Zuiko Digital ED 12–45 mm f/4.0 PRO stoi pomiędzy Voigtlanderem Noktonem 25 mm f/0.95 oraz Olympusem M.Zuiko Digital 12–40 mm f/2.8 ED PRO.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i czarny fragment obudowy, na którym widnieje napis „Made in Vietnam”. Tylna soczewka ma średnicę 23 mm, znajduje się prawie na równi z bagnetem i jest nieruchoma zapewniając obiektywowi szczelność. Elementy widoczne za soczewką są ciemne i matowe. Od tej strony wszystko wygląda więc bardzo dobrze.
----- R E K L A M A -----

Pierwszym elementem właściwego korpusu Olympusa 12–45 mm jest czarny, nieruchomy i metalowy pierścień, który zawiera czerwoną kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, nazwę i parametry, a z drugiej strony numer seryjny, logotyp systemu Mikro 4/3, informację o minimalnym dystansie ogniskowania (0.12 m/0.39 ft) oraz o bryzgoszczelności (splash proof).

Kolejną częścią jest szeroki na 25 mm i karbowany pierścień do zmiany ogniskowej. Pracuje on z równym oraz należytym oporem i zawiera znaczniki dla ogniskowych 12, 14, 18, 25, 35 i 45 mm.

Idąc dalej natrafiamy na karbowany pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość 18 mm. Nie znajdziemy na nim żadnej skali odległości ani głębi ostrości. Pracuje on w oparciu o przełożenie elektroniczne, ale jednocześnie płynnie i z należytym oporem. Zakres pracy pierścienia zależy od prędkości kręcenia, ale przy wolnym obrocie jesteśmy w stanie dojść do wartości w okolicach 270 stopni. To ważne, bo zakres odległości, który mamy do dyspozycji, jest naprawdę duży – obiektyw ustawia ostrość już od odległości 12 cm dla ogniskowej 12 mm i od 23 cm dla ogniskowej 45 mm. To bardzo rozsądne wartości dające namiastkę trybu makro.

Można dodać, że w przeciwieństwie do innych obiektywów serii PRO pierścień do ustawiania ostrości działa tylko w trybie elektronicznym i nie można przez jego przesunięcie odsłonić skali odległości i przejść do nastaw mechanicznych.

Za pierścieniem do ustawiania ostrości znajdziemy jeszcze wąski pasek z nazwą i parametrami obiektywu oraz niebieski i szary pierścień.

Przednia soczewka ma średnicę 40 mm i otacza ją ciemny fragment obudowy, nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 58 mm i bagnet do montowania osłony przeciwsłonecznej. Cały przedni układ soczewek, wraz ze wzrostem ogniskowej, wysuwa się na jednolitym i wykonanym z tworzywa sztucznego tubusie. Rozmiar obiektywu rośnie wtedy o 21 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 12 soczewkami ustawionymi w 9 grupach. Dwie soczewki mają kształt asferyczny, trzy wykonano ze szkła o wysokim stopniu refrakcji, a kolejne dwie z niskodyspersyjnego szkła ED. Wewnątrz znajdziemy jeszcze przysłonę o siedmiu listkach, którą możemy domknąć do wartości f/22.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, tulipanową osłonę przeciwsłoneczną oraz miękki futerał.