Niniejsza tabela przedstawia zestawienie standardowych obiektywów o świetle f/1.2 przeznaczonych do bezlusterkowców i dalmierzy. Widać, że pośród obiektywów wyposażonych w autofokus model Sony jest zdecydowanie najmniejszy i najlżejszy, choć trzeba też zaznaczyć, że jest mniej skomplikowany optycznie niż konkurenci ze stajni Canona i Nikona. Znacznie prostsze układy oferuje Leica i Voigtlander.

Na poniższym zdjęciu Sony FE 50 mm f/1.2 GM stoi pomiędzy klasyczną gaussowską 50-tką przeznaczoną do lustrzanek, czyli modelem Sony A 50 mm f/1.4, a Voigtlanderem Apo-Lantharem 2/65.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza tylną i nieruchomą soczewkę o średnicy 30 mm oraz styki. Soczewka ta znajduje prawie na wysokości styków, a jej otoczenie jest czarne i dobrze zmatowione. Od tej strony wszystko więc wygląda prawidłowo.
----- R E K L A M A -----

Właściwy korpus obiektywu rozpoczyna się czarnym i wykonanym z tworzywa sztucznego pierścieniem, którego średnica zwiększa się wraz z oddalaniem od bagnetu. Znajdziemy na nim ramkę z napisem „FE 1.2/50 GM”, białą kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, oznaczenie bagnetu (E-mount), symbol obiektywu, jego numer seryjny i informacje o miejscu produkcji, które w tym przypadku znajduje się w Tajlandii.

Kolejnym elementem jest pierścień do zmiany przysłony, który pracuje ze skokiem 1/3 EV. Ma on szerokość 14.5 mm i wyposażono go w karbowanie. Jego praca jest prawidłowa. Co więcej, tryb pracy możemy zmieniać pomiędzy klasycznym, ze skokiem 1/3 EV, a płynnym, który na pewno ucieszy filmowców.

Na kolejnym nieruchomym pierścieniu znajdziemy logo Sony, oznaczenie serii G, przełącznik CLICK ON/OFF służący do sterowania pracą pierścienia do zmiany przysłony i przełącznik trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość AF/MF. Mamy tam też dwa przyciski blokady przysłony, które na dodatek są programowalne z poziomu aparatu.

Następny element to pierścień do manualnego ustawiania ostrości o szerokości 24 mm. Pokrywa go miłe w dotyku gumowane karbowanie. Pierścień pracuje z przełożeniem elektronicznym i przebieg całej skali wymaga obrotu nim o kąt około 140–160 stopni. Dokładna wartość zależy od tempa obrotu. To wartość wystarczająca do normalnej pracy, choć w przypadku tak dobrego światła można było oczekiwać wartości bliższej 180 stopni.

Za pierścieniem znajdziemy jeszcze nieruchomy i metalowy fragment obudowy, na którym mamy czerwony znacznik ułatwiający mocowanie osłony przeciwsłonecznej oraz bagnet do montowania tejże osłony.

Przednia soczewka jest nieruchoma, dość płaska i ma średnicę 48 mm. Otacza ją fragment obudowy z napisami z nazwą obiektywu, minimalnym dystansem ustawiania ostrości oraz nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 72 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 14 soczewkami ustawionymi w 10 grupach. Zastosowano tam trzy soczewki asferyczne XA. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o aż 11 listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/16. Producent chwali się zastosowaniem powłok Nano AR Coating II.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, osłonę przeciwsłoneczną oraz bardzo solidne, gustowne i sztywne etui.