Sigma C 24 mm f/3.5 DG DN - test obiektywu
8. Winietowanie
A7R II, APS-C, f/3.5 | A7R II, APS-C, f/5.6 |
Mniejsza matryca nie daje jeszcze powodów do niepokoju. Na maksymalnym otworze względnym winietowanie sięga 29% (−1.00 EV) i zmniejsza się do 25% (−0.83 EV) po lekkim przymknięciu przysłony do f/4.0. Na f/5.6 widzimy dalszy spadek, tym razem do 17% (−0.54 EV), natomiast po przejściu na f/8.0 nie widać już prawie żadnej różnicy, bo winietowanie sięga tam 16% (−0.51 EV).
Parametry testowanego obiektywu są dość nietypowe, więc byliśmy bardzo ciekawi, jak sprawdzi się on pod kątem winietowania na pełnej klatce.
A7R II, FF, f/3.5 | A7R II, FF, f/4.0 |
A7R II, FF, f/5.6 | A7R II, FF, f/8.0 |
Problemów jest mnóstwo, bo spadek jasności w rogach kadru wynosi aż 70% (−3.46 EV). To ogromna wartość, choć warto napisać, że konkurencyjny Samyang 2.8/24 wypadał tutaj jeszcze gorzej, natomiast Sony i Tamron radziły sobie lepiej. Przymknięcie przysłony do f/4.0 zmniejsza omawianą wadę do 65% (−3.07 EV), a zastosowanie otworu względnego f/5.6 powoduje dalszy spadek, tym razem do 61% (−2.76 EV). Dalsze przymykanie przysłony powoduje powolny, acz konsekwentny spadek winietowania. Na przysłonach f/8.0, f/11.0 i f/16.0 odnotowane przez nas wyniki to odpowiednio 57% (−2.47 EV), 53% (−2.19 EV) i 48% (−1.90 EV). Nawet zmiana przysłony z f/16.0 na f/22.0 pozwala zmniejszyć wadę o dalsze kilka procent, do 43% (−1.64 EV).
Sony A7R III, JPEG, f/3.5 |