Tokina ATX-M 33 mm f/1.4 X - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
W obiektywie standardowym, który zawiera aż 10 soczewek, w tym jedną wykonaną z niskodyspersyjnego szkła SD, nie spodziewaliśmy się problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Tym większym zaskoczeniem był dla nas wygląd poniższych zdjęć. Nie ma żadnych problemów z dojrzeniem na nich niebieskiego zabarwienia obrazów pozaogniskowych i czerwonego tych znajdujących się przed ogniskiem. Omawiana wada nie jest więc korygowana tak jak należy.
Przebieg jest bardzo nietypowy i charakteryzuje się wyraźnym minimum dla przysłony f/2.0. Na szczęście wszystkie wartości trzymają się poziomu 0.06% lub mniejszego, a to oznacza, że omawiana wada jest mała lub bardzo mała.
Fujifilm X-T2, RAW, f/1.4 | Fujifilm X-T2, RAW, f/2.0 |
Aberracja sferyczna
Stare obiektywy gaussowskie miały zwykle sporo problemów z aberracją sferyczną. W tej kategorii Tokina także nawiązuje do klasyki – szkoda, że w mało chlubny sposób. O ile nie pokazuje ona efektu „pływania” ogniska, to rozogniskowane krążki uzyskane przed i za ogniskiem zauważalnie się od siebie różnią. Widać tutaj klasyczny objaw aberracji sferycznej czyli jaśniejszą obwódkę w jednym przypadku i ciemniejszy brzeg w drugim.
Fujifilm X-T2, f/1.4, przed | Fujifilm X-T2, f/1.4, za |