Zobaczmy, jak na tym tle wyglądają osiągi obiektywu Tokina ATX-M 11–18 mm f/2.8 E. Wyniki, jakie uzyskał on w centrum kadru na ogniskowych 11, 14 i 18 mm, są zaprezentowane na wykresie poniżej.

Na najszerszym kącie widzenia, jak na obiektyw o zmiennej ogniskowej, wyniki są świetne. Bardzo dobry wynik przekraczający 60 lpmm notujemy już na maksymalnym otworze względnym, a po przymknięciu przysłony jesteśmy w stanie dotrzeć nawet do okolic 75 lpmm.

Rezultaty notowane na dłuższych ogniskowych są gorsze, ale tak naprawdę niewiele. W obu przypadkach nawet na przysłonie f/2.8 znajdujemy się wyraźnie powyżej poziomu przyzwoitości, a po przymknięciu jesteśmy w stanie dotrzeć do okolic 70 lpmm.

Maksymalne wyniki, jakie notuje testowana Tokina, potrafią być wyższe od tego, co pokazywał chwalony przez nas Sony E PZ 10–20 mm f/4 G. O owe maksymalne wyniki Tokinie jednak trochę łatwiej, bo ma lepsze światło. Nie zmienia to jednak faktu, że oba te obiektywy, w centrum kadru, są w stanie generować obrazy bardzo dobrej jakości i to niezależnie od użytej ogniskowej i przysłony.

Zobaczmy teraz, jak sytuacja wygląda na brzegu kadru. Odpowiedni wykres znajduje się poniżej.

Widać wyraźnie, że producent skupił się tutaj na najkrótszej ogniskowej, co w przypadku tego typu sprzętu, jest rozsądną taktyką. W efekcie do ogniskowej 11 mm nie można mieć tutaj najmniejszych zastrzeżeń. Obraz jest ostry już od przysłony f/2.8 i dodatkowo polepsza się wraz z dalszym jej przymykaniem.

W środku zakresu ogniskowych powodów do narzekań też nie znajdziemy. Na maksymalnym otworze względnym obraz jest przyzwoity i lekko poprawia się na przysłonach f/4.0, f/5.6 i f/8.0.

Jedynym słabym punktem jest kombinacja maksymalnej ogniskowej i przysłony f/2.8. Tutaj obraz jest lekko nieostry, ale poziom przyzwoitości uzyskamy już dla okolic f/3.5. W przypadku ogniskowej 18 mm jakość poprawia się wraz z przymykaniem przysłony nawet szybciej niż w środku zakresu, przez co dla okolic f/8.0 wyraźnie przekroczony jest poziom 50 lpmm.

W ogólności nasza ocena testu rozdzielczości Tokiny 11–18 mm jest wysoka. Obiektyw jest bardzo ostry w centrum kadru i nie daje żadnych powodów do narzekań na brzegu pod warunkiem, że będziemy unikać maksymalnego otworu względnego na maksymalnej ogniskowej.

Na końcu tego rozdziału tradycyjnie przedstawiamy wycinki zdjęć naszej tablicy do pomiarów rozdzielczości pobrane z plików JPEG, zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.

Sony A7R III, JPEG, 11 mm, f/4.0

Sony A7R III, JPEG, 18 mm, f/2.8