Tokina ATX-M 11-18 mm f/2.8 E - test obiektywu
8. Winietowanie
A7R III, FF, JPEG, 11 mm, f/11.0 | A7R III, FF, JPEG, 18 mm, f/11.0 |
Zobaczmy teraz, jak obiektyw prezentuje się na matrycy, do której został stworzony. Odpowiednie miniaturki można obejrzeć poniżej.
A7R III, APS-C, JPEG, 11 mm, f/2.8 | A7R III, APS-C, JPEG, 11 mm, f/4.0 |
A7R III, APS-C, JPEG, 14 mm, f/2.8 | A7R III, APS-C, JPEG, 14 mm, f/4.0 |
A7R III, APS-C, JPEG, 18 mm, f/2.8 | A7R III, APS-C, JPEG, 18 mm, f/4.0 |
Na najtrudniejszej kombinacji ogniskowej 11 mm i światła f/2.8 winietowanie wynosi 50% (−2.02 EV). To sporo, ale biorąc pod uwagę wysoko postawioną poprzeczkę nie mamy powodów do poważniejszych narzekań. Na przysłonie f/4.0 winietowanie spada do 34% (−1.21 EV), a na f/5.6 do 25% (−0.83 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie ma już mierzalnego wpływu na omawianą wadę.
Na dłuższych ogniskowych winietowanie jest trzymane na wodzy. W przypadku ogniskowej 14 mm i maksymalnego otworu względnego spadek jasności w rogach kadru wynosi 29% (−1.01 EV) i zmniejsza się do 24% (−0.81 EV) po przymknięciu do f/4.0. Na f/5.6 mamy do czynienia z wynikiem 22% (−0.73 EV), który nie zmienia się już zauważalnie po dalszym przymknięciu.
Bardzo podobne wyniki obserwujemy na maksymalnej ogniskowej. Na f/2.8 winietowanie znów sięga 29% (−0.99 EV), by na f/4.0 spaść do wartości 23% (−0.75 EV). Na f/5.6 uzyskaliśmy wynik 20% (−0.65 EV) i nie zmieniał się on zauważalnie, gdy mocniej przymykaliśmy przysłonę.
W ogólności zachowanie Tokiny w tej kategorii można pochwalić. W obiektywie o takich parametrach skorygowanie winietowania jest bardzo trudne, więc wielu producentów odpuszcza sobie walkę z tą wadą zakładając, że łatwo ją usunąć poprzez oprogramowanie aparatu. Być może łatwo, ale ma to swoją cenę poprzez podwyższenie szumów. Cieszę się więc bardzo, że optycy Tokiny wykonali jakąś wymierną pracę w kierunku skorygowania tej wady.
Sony A7R III, APS-C, 11 mm, JPEG, f/2.8 |
Sony A7R III, APS-C, 14 mm, JPEG, f/2.8 |
Sony A7R III, APS-C, 18 mm, JPEG, f/2.8 |