_443908423.jpg)
Tamron 20-40 mm f/2.8 Di III VXD - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
W układzie optycznym testowanego Tamrona nie żałowano elementów wykonanych ze szkła o niskiej dyspersji i to doskonale widać w wynikach jakie uzyskał on w testach związanych z aberracją chromatyczną. Podłużny wariant tej wady jest na poziomie niewielkim i tylko na maksymalnym otworze względnym, w dalekich nieostrościach, jesteśmy w stanie dojrzeć minimalne zabarwienie obrazu. Jest to efekt, który będzie bardzo trudno odnotować na zdjęciach z życia wziętych.
 |
Przebieg poprzecznej aberracji chromatycznej w zależności od ogniskowej i przysłony pokazują dwa poniższe wykresy: pierwszy dla brzegu matrycy APS-C, a drugi dla brzegu pełnej klatki.
Jak widać, różnice pomiędzy poszczególnymi ogniskowymi są niewielkie i znaczna większość wyników trzyma się wartości od 0.03% do 0.05%. Są to rezultaty leżące na granicy poziomu bardzo małego i małego, więc, biorąc pod uwagę oferowane kąty widzenia i światło testowanego Tamrona, zasłużył on tutaj na duże pochwały.
| A7R III, RAW, 20 mm, f/2.8 | A7R III, RAW, 40 mm, f/11.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia zaprezentowane w niniejszym rozdziale nie pokazują zauważalnego efektu pływania ogniska. Jeśli chodzi o rozogniskowane krążki światła, jedyną istotną różnicą pomiędzy nimi jest troszkę inny wygląd jaśniejszej obwódki. Wszystko to wskazuje, że problemy z aberracją sferyczną są niewielkie i tutaj testowany obiektyw także wypadł dobrze.
| A7R III, 40 mm, f/2.8, przed | A7R III, 40 mm, f/2.8, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.