Tamron 20-40 mm f/2.8 Di III VXD - test obiektywu
6. Dystorsja i pole widzenia
Pole widzenia
Pełnoklatkowy obiektyw linearny o zakresie ogniskowych 20-40 mm powinien dawać zakres kątów widzenia od 94.5 do 56.8 stopnia. Oczywiście pewne odstępstwa od tych wartości są jak najbardziej dozwolone. Przecież, jak przekonamy się za chwilę, obiektyw nie koryguje dystorsji idealnie więc wcale nie jest rektalinearny. Co więcej, jego rzeczywista ogniskowa może być odrobinę inna niż deklarowana. Tutaj zawsze są podawane wartości zaokrąglane do pełnych liczb i nikogo nie dziwią 2-3% odstępstwa. Przykładowo, jeśli ogniskowej tego Tamrona na najdłuższym końcu byłoby bliżej 41 mm, to i tak w specyfikacji podano by wartość 40 mm.
Na szczęście nie musimy niczego zgadywać odnośnie pól widzenia testowanego Tamrona, bo zmierzyliśmy je dokładnie i to tak jak należy, dla promieni padających z nieskończoności. Te pomiary stały się możliwe dzięki wykonaniu zdjęć gwiaździstego nieba i dokonaniu transformacji pomiędzy układem współrzędnych obiektów na sferze niebieskiej i ich położeniem wyrażonym w pikselach na uzyskanym zdjęciu.
W przypadku ogniskowej 20 mm do transformacji zostało użyte ponad 200 gwiazd równomiernie rozłożonych na zdjęciu. Błąd transformacji wynosił trochę ponad 3 minuty łuku. Zmierzone pole widzenia wyniosło 96.7 stopnia z błędem na poziomie 0.2-0.3 stopnia. Miła wiadomość jest więc taka, że obiektyw daje trochę większe pole od deklarowanego.
Dla odmiany, w przypadku ogniskowej 40 mm zgodność z deklaracjami jest praktycznie idealna. Transformacja oparta o ponad 150 gwiazd pozwoliła wyznaczyć pole na 56.9 stopnia z błędem wynoszącym około 0.1 stopnia.
Dystorsja
W przypadku mniejszego detektora APS-C dystorsja da nam się we znaki tylko na najkrótszej ogniskowej, gdzie widzimy lekką beczkę o wartości -2.84%. W centrum zakresu ogniskowych wada ta spada do niezauważalnego poziomu -0.40%, następnie zmienia znak i na 40 mm mamy do czynienia z niewielką poduszką o wartości +0.63%.
Sony A7R III, APS-C, 20 mm | |||
Sony A7R III, APS-C, 30 mm | |||
Sony A7R III, APS-C, 40 mm | |||
Na pełnej klatce problemów jest więcej. Na ogniskowej 20 mm zniekształcenia beczkowe rosną do -3.59%, a jednocześnie pojawia się lekka dystorsja falista. W efekcie, gdy ograniczmy się z pomiarami do obszaru ograniczonego znacznikami 1:1, dystorsja wzrośnie do wartości -4.78%, a to już zauważalny problem. Na szczęście, tak jak napisaliśmy wcześniej, producent zachował lekki zapas pola widzenia, żeby dać możliwość skorygowania tej dystorsji i nadal z polem zmieścić się w deklaracjach ze specyfikacji.
W środku zakresu ogniskowych, dystorsja spada do -0.41%, następnie zmienia znak i na ogniskowej 40 mm wynosi +1.07%. Daje się ją tutaj zauważyć, ale trudno nazwać ją poważniejszym problemem.
Sony A7R III, FF, 20 mm | |||
Sony A7R III, FF, 30 mm | |||
Sony A7R III, FF, 40 mm | |||