Sony FE 70-200 mm f/4 Macro G OSS II - test obiektywu
10. Autofokus i oddychanie
Autofokus
Najpierw testowany obiektyw podłączyliśmy do starszego korpusu jakim jest Sony A7R III. W tym przypadku praca autofokusa jest całkowicie bezgłośna i szybka. Przebieg całego, ogromnego przecież, zakresu odległości zajmuje około 0.5-0.6 sekundy na ogniskowej 70 mm oraz 0.6-0.7 sekundy na maksymalnej ogniskowej. Cały czas mamy jeszcze do dyspozycji ogranicznik zakresu do przedziału od 3 metrów do nieskończoności i po jego zastosowaniu czas ustawiania ostrości skraca się do świetnego wyniku 0.2-0.3 sekundy.
Po przejściu na znacznie nowszy korpus jakim jest Sony A7R V praktycznie nic się nie zmienia. Znów autofokus pracuje cicho, szybko i sprawnie.
Na pochwały zasługuje celność mechanizmu ustawiającego ostrość. Była ona wzorowa niezależnie od użytego korpusu i od tego czy pracowaliśmy w studio, czy w plenerze.
Poniższe zdjęcia wyraźnie pokazują, ze testowany obiektyw nie pokazywał absolutnie żadnych problemów z ustawianiem ostrości przed lub za właściwym obiektem.
A7R III, 100 mm, f/4.0 |
A7R III, 200 mm, f/4.0 |
A7R V, 135 mm, f/4.0 |
A7R V, 200 mm, f/4.0 |
Oddychanie
Testy oddychania obiektywu, czyli zmiany zawartości filmowanego kadru przy przeostrzaniu, przeprowadzamy przeostrzając manualnie przy domkniętej przysłonie od minimalnej odległości ogniskowania do nieskończoności i sprawdzając, na ile zmieniło się wskutek tego procesu pole widzenia obiektywu. Tak prezentuje się nagranie testowe dla omawianego instrumentu:
W oparciu o powyższe nagranie, porównując stopklatki, możemy oszacować, że oddychanie testowanego obiektywu na obu zmierzonych ogniskowych wynosi około 5%. Jest to w miarę rozsądna wartość, którą w praktyce zauważymy jedynie przy gwałtownych przejazdach przez całą skalę ostrości. Mieści się ona też bez problemu w zakresie, który jest w stanie skompensować algorytm kompensacji „oddychania”, który oferują najnowsze korpusy Sony.