A7R III, APS-C, JPEG, 70 mm, f/4.0	A7R III, APS-C, JPEG, 70 mm, f/5.6
A7R III, APS-C, JPEG, 135 mm, f/4.0	A7R III, APS-C, JPEG, 135 mm, f/5.6
A7R III, APS-C, JPEG, 200 mm, f/4.0	A7R III, APS-C, JPEG, 200 mm, f/5.6

W przypadku mniejszego detektora problemów z winietowaniem nie ma prawie wcale. Na ogniskowej 70 mm i maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru sięga tylko 15% (-0.47 EV) i zmniejsza się do niezauważalnego poziomu 5% (-0.15 EV) po przymknięciu przysłony do f/5.6.

W środku zakresu ogniskowych jest jeszcze lepiej, bo na maksymalnym otworze względnym winietowanie sięga 13% (-0.40 EV), a na f/5.6 już tylko 4% (-0.11 EV).

Lekki wzrost omawianej wady widać na maksymalnej ogniskowej, gdzie na f/4.0 mamy do czynienia z poziomem 22% (-0.70 EV), który jednak błyskawicznie spada wraz z przymykaniem przysłony, bo na f/5.6 mamy już wartość tylko 5% (-0.15 EV).

Sprawdźmy teraz, jak sytuacja zmienia się po przejściu na pełną klatkę. Odpowiednie miniaturki są zaprezentowane poniżej.

A7R III, FF, JPEG, 70 mm, f/4.0	A7R III, FF, JPEG, 70 mm, f/5.6
A7R III, FF, JPEG, 135 mm, f/4.0	A7R III, FF, JPEG, 135 mm, f/5.6
A7R III, FF, JPEG, 200 mm, f/2.8	A7R III, FF, JPEG, 200 mm, f/4.0

Tym razem omawianą wadę zdecydowanie łatwiej zauważyć, choć jak na standardy bezlustrzankowe wcale nie jest tutaj źle. Na 70 mm i f/4.0 spadek jasności w rogach kadru wynosi 47% (−1.86 EV) i zmniejsza się do 28% (−0.95 EV) po przymknięciu przysłony do f/5.6. Problemy kończą się na przysłonach f/8.0 i f/11.0, gdzie uzyskane przez nas wyniki to odpowiednio: 13% (−0.41 EV) i 11% (−0.34 EV).

Po zmianie ogniskowej na 135 mm, wyniki są zauważalnie lepsze. Na f/4.0 winietowanie wynosi 34% (−1.18 EV), na f/5.6 sięga 16% (−0.51 EV), by na f/8.0 spaść do niezauważalnego poziomu 9% (−0.28 EV).

Trochę większe wyniki notujemy na maksymalnej ogniskowej. Gdy zastosujemy przysłonę f/4.0, spadek jasności w rogach kadru sięgnie 47% (−1.84 EV), natomiast po przejściu do f/5.6 wada ta zmniejszy się do poziomu 28% (−0.94 EV). Na przysłonach f/8.0 i f/11.0 uzyskane przez nas wyniki to odpowiednio: 15% (−0.46 EV) i 9% (−0.26 EV).

Warto nadmienić, że w przypadku obu detektorów analizowaliśmy zachowanie na plikach JPEG, które są korygowane na dystorsję i lekko przycinane. Ponieważ dystorsja nie jest tutaj wyjątkowo duża, owo przycinanie nie jest znaczące. Gdy jednak przeanalizujemy winietowanie na plikach RAW, będzie ono odrobinę większe. W przypadku matrycy APS-C, do zaprezentowanych powyżej wyników trzeba dodać typowo 1-2%, natomiast w przypadku pełnej klatki ta poprawka zwiększa się do 2-3%.

Sony A7R III, 70 mm, JPEG, f/4.0

Sony A7R III, 135 mm, JPEG, f/4.0

Sony A7R III, 200 mm, JPEG, f/4.0