Viltrox AF 13 mm f/1.4 XF - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Przy tak ekstremalnych parametrach obiektywu skorygowanie aberracji chromatycznej na pewno nie było łatwe. W przypadku podłużnego wariantu tej wady optycy Viltroksa spisali się świetnie, bo poniższe zdjęcia nie pokazują prawie żadnego śladu tej aberracji.
Jak widać, omawiana wada prawie w ogóle nie zależy od wartości przysłony i wszędzie trzyma się bardzo małego poziomu 0.03%. Korygowanie obu wariantów aberracji chromatycznej wychodzi więc Viltroksowi znakomicie. Brawo!
Fujifilm X-T2, RAW, f/1.4 | Fujifilm X-T2, RAW, f/4.0 |
Aberracja sferyczna
Na pierwszych zdjęciach z tego rozdziału widać zauważalne pływanie ogniska. Przy przejściu z przysłony f/1.4 do f/2.0 głębia ostrości wyraźnie przesuwa się w kierunku większych odległości, co jest klasycznym objawem źle skorygowanej aberracji sferycznej.
Istnienie tej wady trudno jednoznacznie potwierdzić w wyglądzie rozogniskowanych krążków światła, bo są one zbyt małe, żeby na ich podstawie wyciągać jakieś wiążące wnioski. Jedyne, co można powiedzieć, to fakt, że daje się tutaj dojrzeć pewne różnice w jasności otoczki. Niestety na więcej nie pozwala rozmiar krążków.
Fujifilm X-T2, f/1.4, przed | Fujifilm X-T2, f/1.4, za |