Viltrox AF 13 mm f/1.4 XF - test obiektywu
8. Winietowanie
X-T2, JPEG, f/1.4 | X-T2, RAW, f/1.4 |
X-T2, JPEG, f/2.0 | X-T2, RAW, f/2.0 |
X-T2, JPEG, f/2.8 | X-T2, RAW, f/2.8 |
W przypadku JPEG-ów sytuacja wygląda dość dobrze, bo na maksymalnym otworze względnym winietowanie sięga 37% (−1.35 EV), co jest rozsądnym wynikiem jak na tak trudne do skorygowania parametry. Ciekawe jest jednak to, że wada ta bardzo wolno spada wraz z przymykaniem przysłony. Na f/2.0 notujemy wynik 34% (−1.21 EV), na f/2.8 zmniejsza się on do wartości 28% (−0.96 EV), a na f/4.0 dochodzi do 24% (−0.81 EV). Dalsze przymykanie nie daje już mierzalnych efektów.
Więcej o rzeczywistym poziomie omawianej wady powiedzą nam nieskorygowane pliki RAW. Tutaj wyniki są wyższe, bo na maksymalnym otworze względnym musimy liczyć się z ubytkiem światła w rogach sięgającym 55% (−2.32 EV). Jest to wartość duża, ale wciąż trzeba pamiętać z jakimi parametrami mamy tutaj do czynienia. Na f/2.0 winietowanie spada do 43% (−1.63 EV), natomiast na f/2.8 do 34% (−1.21 EV). Na f/4.0 musimy pogodzić się z ubytkiem sięgającym 30% (−1.04 EV), który zmienia się marginalnie, bo do 29% (−1.00 EV) po kolejnym przymknięciu przysłony o 1 EV.
Fujifilm X-T2, RAW, f/1.4 |