Sony FE 85 mm f/1.4 GM II - test obiektywu
10. Autofokus i oddychanie
Autofokus
Jakość pracy mechanizmu ustawiającego ostrość mieliśmy okazję ocenić w połączeniu z aparatami Sony A7R IIIa oraz Sony A7R V. W obu przypadkach autofokus pracuje bezgłośnie i szybko. Przebieg całego zakresu odległości i potwierdzenie ostrości zajmuje około 0.4 sekundy, co jest bardzo dobrym wynikiem. Nie zależy on od kierunku pracy, a jednocześnie mechanizm nie ma tendencji do gubienia się w gorszych warunkach oświetleniowych.
W przypadku pracy w plenerze trochę więcej zawahań i niejednostajności pracy autofokusa zaobserwowaliśmy w przypadku starszego korpusu, czyli Sony A7R IIIa, zwykle przy niewielkich odległościach ostrzenia. W przypadku nowszego A7R V takich efektów nie odnotowaliśmy.
Jeśli chodzi o tendencję do ustawiania ostrości przed lub za właściwym obiektem, nie zauważyliśmy jej na żadnych korpusie użytym w teście.
A7R IIIa, f/1.4 |
A7R V, f/1.4 |
Oddychanie
Testy oddychania obiektywu, czyli zmiany zawartości filmowanego kadru przy przeostrzaniu, przeprowadzamy przeostrzając manualnie przy domkniętej przysłonie od minimalnej odległości ogniskowania do nieskończoności i sprawdzając, na ile zmieniło się wskutek tego procesu pole widzenia obiektywu.
Zmianę kadru w zakresie od 0 do 5% uważamy za małą. Między 5 a 10% mówimy o poziomie średnim. Zazwyczaj są to też maksymalne wartości, z jakimi są w stanie poradzić sobie algorytmy kompensacji oddychania obecne w niektórych korpusach. Między 10 a 15% będziemy mówić o poziomie dużym, a powyżej 15% o bardzo dużym.
Tak prezentuje się nagranie testowe dla omawianego instrumentu:
W oparciu o powyższe nagranie, porównując stopklatki przed i po przeostrzeniu, możemy oszacować, że oddychanie testowanego obiektywu wynosi około 5%, czyli znajduje się na granicy poziomu małego i średniego. Wady tej nie skorygowano zatem całkowicie, ale jej poziom nie jest ogromny i pozostaje możliwy do skorygowania przez algorytmy kompensacji oddychania, jakie oferuje większość najnowszych korpusów Sony.