Niniejsza tabela przedstawia porównanie podstawowych parametrów Sony FE 85 mm f/1.4 GM II do jego poprzednika oraz innych modeli klasy 1.4/85 z bagnetem Sony FE.

Widać wyraźnie, że nowy model jest zauważalnie mniejszy i lżejszy od poprzednika, ale wciąż nie udało mu się w tej kwestii wyprzedzić Sigmy i Samyanga. W przypadku tego ostatniego byłoby to trudne, bo ma on wyraźnie mniej soczewek w konstrukcji optycznej, ale porażka w tej kwestii z Sigmą jest zaskakująca. Przecież to właśnie Sigma jest najbardziej skomplikowana optycznie, a jednocześnie potrafiła tutaj zaoferować wyraźnie mniejsze rozmiary i wagę niż nowy model Sony.

Na poniższym zdjęciu Sony FE 85 mm f/1.4 GM II stoi pomiędzy lustrzankową Sigmą A 35 mm f/1.4 DG HSM oraz Voigtlanderem Apo-Lantharem 2/65 Macro.

----- R E K L A M A -----

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza tylną i nieruchomą soczewkę o średnicy około 30 mm oraz styki. Soczewka ta znajduje prawie na wysokości styków i jest otoczona czarną ramką o rozmiarach 33×26 mm. Od tej strony wszystko więc wygląda prawidłowo.

Właściwy korpus obiektywu rozpoczyna się czarnym i wykonanym z tworzywa sztucznego pierścieniem, którego średnica zwiększa się wraz z oddalaniem od bagnetu. Znajdziemy na nim ramkę z napisem „FE 1.4/85 GM II”, białą kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, oznaczenie bagnetu (E-mount), symbol obiektywu, jego numer seryjny i informację o miejscu produkcji, które w tym przypadku znajduje się w Japonii.

Kolejnym elementem jest pierścień do zmiany przysłony, który pracuje ze skokiem 1/3 EV. Ma on szerokość 14 mm i wyposażono go w karbowanie. Jego praca jest prawidłowa. Co więcej, tryb pracy możemy zmieniać pomiędzy klasycznym, ze skokiem 1/3 EV, a płynnym, który na pewno ucieszy filmowców.

Na kolejnym nieruchomym pierścieniu znajdziemy logo Sony, oznaczenie serii G, przełącznik CLICK ON/OFF służący do sterowania pracą pierścienia do zmiany przysłony, przełącznik trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość AF/MF oraz przełącznik IRIS LOCK, który pozwala blokować możliwość przejścia od trybu ustawiania przysłony na pierścieniu do trybu A. Mamy tam też dwa przyciski blokady przysłony, które na dodatek są programowalne z poziomu aparatu.

Następny element to pierścień do manualnego ustawiania ostrości o szerokości 24 mm. Pokrywa go miłe w dotyku gumowane karbowanie. Pierścień pracuje z przełożeniem elektronicznym i przebieg całej skali wymaga obrotu nim o kąt około 130–140 stopni. Wartość ta słabo zależy od tempa obrotu. To wielkość wystarczająca do normalnej pracy, choć w przypadku tak dobrego światła można było oczekiwać poziomu bliższego 180 stopni.

Za pierścieniem znajdziemy jeszcze nieruchomy i metalowy fragment obudowy, na którym mamy czerwony znacznik ułatwiający mocowanie osłony przeciwsłonecznej oraz bagnet do montowania tejże osłony, a także oznaczenie średnicy filtra oraz minimalnego dystansu ustawiania ostrości 0.85m/2.79ft.

Przednia soczewka jest nieruchoma, lekko wypukła i ma średnicę 62 mm. Otacza ją fragment obudowy z napisami z nazwą obiektywu, minimalnym dystansem ustawiania ostrości oraz nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 77 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 14 soczewkami ustawionymi w 11 grupach. Zastosowano tutaj dwie soczewki asferyczne XA oraz także dwie wykonane z niskodyspersyjnego szkła ED. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o aż 11 listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/16. Producent chwali się zastosowaniem powłok Nano AR Coating II.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, osłonę przeciwsłoneczną oraz bardzo solidne, gustowne i sztywne etui wyposażone we własny pasek.