Sony Alpha DSLR-A200 - test aparatu
8. Zakres tonalny
Pomiaru zakresu tonalnego dokonujemy na zdjęciach tablicy szarości Stouffer 4410 za pomocą programu Imatest. Pliki RAW przekonwertowane zostają do 48-bitowych TIFF-ów i na nich liczony jest całkowity zakres tonalny oraz zakres tonalny uzależniony od ilości szumu na zdjęciu. W tym drugim przypadku pokazujemy na wykresie jego wartość mierzoną przy stosunku szumu do sygnału SNR=0.1 (wysoka jakość) i SNR=0.25 (dobra jakość).
Na wykresie widać, że przy wysokiej jakości zdjęcia zakres tonalny sięga
poziomu 6.5+/-0.3 EV, co jest bardzo dobrym wynikiem biorąc pod uwagę
klasę lustrzanki. W dalszym zakresie ISO również utrzymuje się on na
względnie dobrym poziomie. Natomiast całkowity zakres tonalny utrzymuje
się w całym zakresie czułości na poziomie 7.7+/-0.3 EV.
Dla osób, które wykonują i zapisują zdjęcia w formacie JPEG, pokazujemy wycinki testowej tablicy szarości. Przypominamy, że sąsiednie pola w tablicy Stouffer 4410 różnią się o wartość 0.3 EV. Można wiec łatwo wyliczyć sobie zakres tonalny na zdjęciach 24-bitowych wprost z aparatu.
ISO | Granica bieli | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
ISO | Granica czerni | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 |
Podobnie jak A100 i A700, A200 posiada funkcję D-Range Optimizer, która może automatycznie korygować zdjęcie pod względem kontrastu i jasności. W praktyce działa to na podobnej zasadzie jak procedura rozjaśniania ciemnych obszarów, czy uwydatniania cieni w programie do obróbki zdjęć. Opcje te nie zwiększają nam fizycznie zakresu tonalnego, a jedynie korygują zdjęcie. Korzystając z tej funkcji trzeba pamiętać, że w trakcie rozjaśniania zdjęcia, na wierzch wychodzić będzie szum. Należy więc mieć na uwadze, że na niedoświetlonych zdjęciach wykonanych przy wysokich ISO efekt ten będzie bardzo destrukcyjny dla fotografii.
Zobaczmy teraz jak zdjęcia z A200 reagują na przepalenia lub niedoświetlenia. Znany już nasz nocny kadr, wykonany przy czułości 100 i 1600 ISO i czasach odpowiednio 30 i 2 sekundy, przekonwertowaliśmy do do 48-bitowych TIFF-ów, a następnie w programie Adobe Lightroom zdjęcia zostały maksymalnie doświetlone o +4 EV i przyciemnione o -4 EV.
Przy rozjaśnianiu zdjęć zawsze następuje wzrost szumu. Im mniejszy szum
na wejściu, tym więcej szczegółów otrzymamy na samym końcu operacji.
Między innymi dlatego mniej szumiące matryce CMOS sprawują się pod tym
względem lepiej niż CCD. Obniżenie szumu w A200, w stosunku do A100,
zaowocowało nieco lepszą dynamiką tonalną, co widać poniżej.
Rozjaśnienie przy czułości 1600 ISO dało w efekcie lepszy obraz niż
analogiczny z A100. Obraz z A700 wydaje się jeszcze lepszy, choć z powodu
silnej redukcji szumu dostrzec w nim większą ilość szczegółów to raczej
karkołomne zadanie.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
|
W jasnych obszarach także widać małą różnicę na korzyść nowego
modelu. Obraz wydaje się być bardziej bogaty w szczegóły, ale należy
wziąć pod uwagę mało powtarzalne warunki jakimi są lampy na
kościele. Przyciemnianie zdjęć nie pokazało nic niepokojącego,
a duży zakres tonalny może tylko potwierdzać prawidłowe zachowania
matrycy.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
|