Sony Alpha DSLR-A350 - test aparatu
7. Szumy i jakosc obrazu w RAW
Jako że zdjęcia JPEG są poddawane w aparacie obróbkom wszelakim, łącznie z odszumianiem, które w złudnej nadziei wyłączamy, niemożliwe jest porównywanie lustrzanek tylko na podstawie wykresu szumów z tego formatu plików. Dla ścisłości pokazujemy taki wykres poniżej. Potwierdza on jednak to co pisaliśmy w poprzednim rozdziale. Po przekroczeniu 1% przy czułości 400 ISO szum staje się widoczny dla oka. Potem szybko wzrasta.
Włączenie redukcji szumu nie powoduje drastycznego odszumiania.
Patrząc na wycinek ze zdjęcia wykonanego przy 3200 ISO daje się
zauważyć, proces większego wyostrzenia po wcześniejszym silniejszym
odszumieniu. Efekt końcowy nie prowadzi jednak do znacznej poprawy
obrazu.
3200 ISO | |||
|
|||
|
Zajmijmy się teraz omówieniem zdjęć zapisywanych jako RAW, a wywołanych
programem dcraw. Przyjrzyjmy się najpierw wartościom szumu,
zmierzonego na zdjęciach tablicy szarości Kodak Q-13.
Przekroczenie 1% szumu następuje już przy 200 ISO. Bardzo podobnie było
też w przypadku K20D, ale powyżej 400 ISO jest już przewaga Pentaxa.
Choć mamy do czynienia z matrycami o podobnym upakowaniu pikseli, to
wykonanie ich w różnych technologiach pokazuje przewagę CMOS-a.
Zgodnie z obawami, A350 prezentuje przyzwoity poziom zdjęć tylko dla niskich
czułości. Najwyższe czułości należy stosować tylko w ostateczności,
zdając sobie sprawę z marnej jakości zdjęć.
100 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
200 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
400 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
800 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
1600 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
3200 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
6400 ISO | |||
|
|
||
|
|
Wykres z wynikami pomiarów dokonanych na zdjęciach przekonwertowanych do
48-bitowych TIFF-ów ukazuje nieco mniejsze szumy. Szczególnie
przy wysokich czułościach można dostrzec większy ich spadek.
Darki
Trzyminutowe ekspozycje przy zamkniętym dopływie światła pokazujemy zawsze, aby unaocznić ilość szumu jaki nagromadza się na zdjęciu przy wykonywaniu długich ekspozycji. Pliki JPEG pochodzą wprost z aparatu, natomiast pliki RAW wywoływane są programem dcraw do postaci czarnobiałej bez interpolacji. Następnie zapisywane są jako pliki GIF o zakresie od 0 do 255. Identyczną skalę zastosowano przy histogramach. Oś pozioma to zakres 0-255, a pionowa pokazuje maksymalnie wartość 1 mln zliczeń.
ISO | Dark Frame | Crop | Histogram |
100 (RAW) |
|||
100 (JPEG) |
|||
200 (RAW) |
|||
200 (JPEG) |
|||
400 (RAW) |
|||
400 (JPEG) |
|||
800 (RAW) |
|||
800 (JPEG) |
|||
1600 (RAW) |
|||
1600 (JPEG) |
|||
3200 (RAW) |
|||
3200 (JPEG) |
Niepokojąco wyglądają świecące się rogi kadru już od czułości 200 ISO.
Matryca nie jest dobrze odizolowana od nagrzewającej się elektroniki.
Rozkład zliczeń jakie widzimy na histogramach dla zdjeć RAW nie
jest gaussowski. Widzimy połowę typowego rozkładu, a w zerze mamy
największą liczbę zliczeń. To znaczy, że aparat silnie ingeruje
w surowość zdjęć zapisywanych jako RAW. Już przed interpolacją,
sygnał jest najwyraźniej redukowany, aby obiniżyć szum. W takim momencie
trudno jest porównywać wartości średniej i odchylenia standardowego
zliczeń. Dla ścisłości pokazujemy jednak te wyliczenia dokonane na 48-bitowych
zdjęciach.
ISO | średni poziom sygnału | odchylenie standardowe |
100 | 3.1 | 5.8 |
200 | 5.9 | 10.0 |
400 | 10.9 | 17.4 |
800 | 22.7 | 33.6 |
1600 | 45.6 | 66.4 |
3200 | 109.1 | 146.9 |