Większość opinii na temat wyglądu E-520 jest bardzo pochlebna. Stylistyka modeli E-410/420 i E-510/520 ma w sobie coś ze starych i dobrych czasów fotografii analogowej. Nic więc dziwnego, że te korpusy wzbudzają sentymentalne uczucia. Tutaj szczególnie urokliwy jest E-410/420, bo ze względu na brak wyraźnego uchwytu i małe rozmiary, wygląda bardzo oryginalnie przypominając dalmierzowiec. E-510/520 ma już typowe kształty najniższych lustrzanek w innych systemach, a to za sprawą wyraźnie już wyprofilowanego uchwytu.

Faktura materiału, z którego zbudowany jest E-520 przypomina wytrzymałe magnezowe korpusy profesjonalnych aparatów. Przypomina tylko wyglądem, bo w rzeczywistości ten materiał nie wydaje się lepszy niż użyty do budowy innych amatorskich lustrzanek. W aparacie brakuje uszczelnień. Gumowa zaślepka zakrywa szczelnie wejście USB, ale przy pokrywie zamykającej gniazdo karty pamięci gumowych elementów nie znajdziemy.

Zasilanie i gniazda

E-520 ma jedynie gniazdo USB. Jest jednak wielofunkcyjne. Służyć może do połączenia z komputerem i drukarką, a poprzez kabel USB/AV do połączenia z telewizorem i urządzeniami projekcyjnymi. Nawet opcjonalny wężyk spustowy o oznaczeniach RM-UC1 ma końcówkę USB. Sterowanie może odbywać się też zdalnie za pomocą pilota RM-1. Z brakujących wejść można wymienić gniazdo synchro i złącze HDMI. Obecnie są one jednak atutami droższych, bardziej zaawansowanych lustrzanek.

E-520, podobnie jak E-510, ma dwa gniazda kart pamięci: xD-Picture Card i Compact Flash typu I i II. Możliwe jest też korzystanie z dysków Microdrive z systemem plików FAT 16/32.

Aparat jest zasilany litowo-jonowym akumulatorem BLM-1 o pojemności 1500 mAh. Odpowiednia dla niego ładowarka ma oznaczenia BCM-2. Dla E-520 producent nie przewidział pionowego uchwytu. Dodatkowe zasilanie, ale z prądu stałego, gwarantuje opcjonalny zasilacz sieciowy AC-2.

Przyciski

Niewielkie powiększenie wyświetlacza nie zmusiło projektantów do przebudowy korpusu. Przyciski w E-520 są w tym samym miejscu i mają te same funkcje co w E-510.

Obok spustu migawki jest przycisk kompensacji ekspozycji, koło trybów fotografowania z włącznikiem aparatu i bardzo wygodne pokrętło sterujące inne niż we wszystkich lustrzankach. Po lewej stronie są natomiast dwa przyciski: jeden podnoszący lampę błyskową, a drugi wyświetlający tryb wykonywania zdjęć. Przy obiektywie znajduje się blokada bagnetu.

Wracając do koła trybów fotografowania. Umiejscowione są na nim podstawowe nastawy fotografowania zaawansowanego (P, A, S, M) oraz tryb AUTO i tryby fotografowania uproszczonego: Portret, Krajobraz, Makro, Sport, Nocny portret. Przełączenie w tryb SCENE daje użytkownikowi możliwość wyboru jednego z dwudziestu programów tematycznych: Portret, Krajobraz, Krajobraz+Portret, Nocna scena, Nocny portret, Dzieci, Sport, Jasna gradacja, Ciemna gradacja, Tryb DIS, Makro, Makro przyroda, Świeczka, Zachód słońca, Fajerwerki, Dokumenty, Panorama, Plaża i śnieg, Podwodne panoramiczne, Podwodne makro. Jak widać Olympus daje zwykłemu użytkownikowi dużą dawkę automatyki, co przy rodzinnej fotografii jest niezwykle użyteczne.

Po lewej stronie LCD są przyciski: podglądu zdjęcia, usuwania zdjęć, MENU oraz INFO. Po drugiej stronie w obrębie obszaru zarezerwowanego dla kciuka prawej ręki umiejscowione zostały: przycisk funkcyjny i wyboru pola AF, blokada ekspozycji i błysku (AEL/AFL), a poniżej włącznik stabilizacji i przełączenie w tryb podglądu obrazu na żywo. Przyciski kierunkowe służące m.in do poruszania się po menu posiadają dodatkowe funkcje. Dzięki nim można bezpośrednio zmienić balans bieli, pomiar światła, ISO i tryb AF. To bardzo ułatwia i przyspiesza obsługę aparatu. Osoby z wadą wzroku mogą korygować dioptraż wizjera, a służy do tego pokrętło po jego prawej stronie nad przyciskiem AEL/AFL.

Menu

Zakładki w menu są ustawione w pionie i trzeba je przewijać w górę i w dół. To nie jest najwygodniejszy układ, co udowodniły Canon i Sony wprowadzając dużą ilość poziomych zakładek. Ich obsługa jest o wiele bardziej przyjemniejsza i, co najważniejsze, szybsza. Oczywiście do każdego rodzaju menu można się przyzwyczaić, a z biegiem czasu bez problemu znajdować ukryte głęboko funkcje.

E-520 ma 5 zakładek: dwie zakładki ustawień fotografowania, zakładka odtwarzania zdjęć i dwie zakładki menu użytkownika, czyli zbiór szczegółowych ustawień aparatu.

Menu fotografowania:

• ustawienia karty - formatowanie lub usuwanie wszystkich zdjęć z karty,
• reset ustawień,
• tryb obrazu - regulacja trybów: vivid, natural, muted, portret, monotone, custom pod względem kontrastu, ostrości, nasycenia i tonacji zdjęcia (zakres regulacji mieści się w przedziale od -2 do +2 ze skokiem jednostkowym),
• gradacja - regulacja jasności na zdjęciu, dostępne są ustawienia: auto, gradacja normalna, wysoka lub niska,
• jakość zdjęcia - zapis RAW, JPEG Large/Normal/Small z kompresją Fine/Normal, kombinacje RAW+JPEG,
• balans bieli - więcej w rozdziale 5,
• ISO - auto, 100, 200, 400, 800, 1600,
• redukcja szumu przy długich czasach (off, on, auto),
• redukcja szumu przy wysokich ISO (off, niska, standard, wysoka),
• pomiar światła - więcej w rozdziale 3,
• RC Mode - tryb bezprzewodowego błysku,
• kompensacja lampy błyskowej - +/-3 EV, skok 1/3 EV,
• tryb AF - pojedynczy, ciągły, ręczny, pojedynczy plus ręczny, ciągły plus ręczny,
• obszar AF - auto, wybór jednego z trzech punktów AF,
• anti-shock - funkcja wstępnego podnoszenia lustra (off, od 1 do 30 s),
• AE BKT - braketing ekspozycji,
• WB BKT - braketing balansu bieli,
• FL BKT - braketing błysku.

Menu odtwarzania:

• ustawienie ilości wyświetlanych jednorazowo zdjęć na ekranie (1, 4, 9, 16, 25, 49 lub 100),
• autoobracanie,
• edycja zdjęć - regulacja cieni, redukcja czerwonych oczu, kadrowanie, przerabianie zdjęcia do postaci czarno-białej lub sepii, regulacja nasycenia,
• drukowanie,
• kopiowanie zdjęć z karty CF na xD lub odwrotnie,
• usuwanie ochrony zdjęć,

Pierwsza zakładka menu użytkownika składa się z 9 grup oznaczonych literami od A do I:

• A - AF/MF (włączenie wspomagania AF, określenie kierunku obracania pierścienia ustawienia ostrości, reset obiektywu, wyłączenie AF w trybie Bulb, ustawienie AF w trybie Live View),
• B - Przyciski/Pokrętła (przypisywanie funkcji i ustawienia przycisków),
• C - Wyzwalanie/Tryb seryjny (włączenie priorytetu zwalniania migawki w trybie AF-S lub AF-C),
• D - DISP/Dźwięk/PC (włączenie dźwięku, czas uśpienia aparatu, wyłączenie LCD, wyłączenie aparaty po 4 godzinach, tryb USB, rozjaśnianie monitora w trybie Live View, włączenie rozpoznawania twarzy, wyświetlanie linii pomocniczych),
• E - EXP/ISO (krok EV: 1/3, 1/2 lub 1, określenie zakresu ISO Auto, wybór trybu fotografowania dla ISO Auto, określenie pomiaru przy AEL, ustawienie maksymalnego czasu fotografowania w trybie Bulb),
• G - błysk (wybór czasu synchronizacji błysku, połączenie kompensacji ekspozycji i kompensacji błysku, włączenie automatycznego podnoszenia się lampy błyskowej),
• G - Jakość/Kolor/WB (włączenie lub reset kompensacji WB, wybór przestrzeni kolorów: sRGB lub AdobeRGB, korekcja winietowania obiektywu, określenie jakości i rodzaju zdjęć),
• H - Nagrywanie/Kasowanie (włączenie funkcji szybkiego kasowania, ustawienie usuwania przy zdjęciach RAW+JPEG, reset nazwy plików, ustawienie rozdzielczości dla drukowanych zdjęć),
• I - Użyteczności (czyszczenie matrycy, ustawienie na kole nastaw trybów fotografowania podwodnego)

Druga zakładka menu użytkownika zawiera: ustawienia zegara, wskazanie typu priorytetowej karty pamięci, edycję nazwy plików, regulację LCD, wybór języka, wybór wyjścia wideo, określenie czasu wyświetlania zdjęcia, mapowanie gorących pikseli oraz wersję oprogramowania.

Menu jest bardzo bogate jak na amatorską lustrzankę. Duża ilość, wydawać by się mogło, nie potrzebnych funkcji z pewnością znajdzie swoich zwolenników. Menu w E-Systemie nie zmienia się od dawna, dlatego Ci, którzy mieli już do czynienia z tymi aparatami nie będą mieli problemów w odnalezieniu się w gąszczu funkcji. Nowi użytkownicy powinni szybko się przyzwyczaić, aczkolwiek na początek lektura instrukcji obsługi będzie raczej obowiązkowa. Polska wersja menu nie jest najlepiej przetłumaczona, a niektóre skróty nie możliwe do logicznego rozszyfrowania.

Wyświetlacze

E-520 ma wbudowany 2.7-calowy wyświetlacz TFT o rozdzielczości 230000 pikseli. Po ostatnich testach Nikona D3/D300, Sony A200/350 i Canona 450D, wyświetlacz Olympusa nie zrobił na nas pozytywnego wrażenia. Trudno jest pogodzić to co widzimy na nim, z tym, czego oczekiwalibyśmy w końcowym etapie na ekranie naszego monitora. Trzeba się kierować histogramem, bo wizualna ocena naświetlenia zdjęcia może nas zmylić.

Lustrzanki Olympus mają bardzo przyjemny w obsłudze aktywny panel wyświetlany na ekranie LCD. Niezwykle bogaty w funkcje umożliwia bardzo szybką zmianę najważniejszych ustawień w aparacie. Jego schemat pokazujemy powyżej. Uaktywniając dane pole nie musimy wciskać przycisku SET, aby zmienić jego ustawienia. Dana funkcja zmienia nam się przy pokręcaniu pokrętłem sterującym, co skraca obsługę o ważne czasami ułamki sekund.

W trybie podglądu zdjęć wyświetlane są różne informacje na tle zdjęcia. Ich ilość jest zadowalająca, bo mamy najważniejsze dane z EXIF-a, cztery histogramy RGBY, numery zdjęć. Widok zmieniającej się ilości informacji po kolejnym wciskaniu przycisku INFO przedstawiamy na powyższej animacji.

W trybie Live View do dyspozycji są trzy ustawienia autofokusu. To jest główna różnica pomiędzy E-510 a E-520. Są więc to:

• Imager AF - wciśnięcie do połowy spustu migawki powoduje, że ostrość jest ustawiana przy pomocy matrycy. Naciśniecie całkowite wykonuje ekspozycję. Obszar autofokusu ma wtedy 11 pól. Ten tryb działa tylko z niektórymi obiektywami.
• AF Sensor - po całkowitym wciśnięciu spustu następuje ustawienie ostrości przy pomocy czujnika AF (3-polowego) i fotografowanie,
• Hybrid AF - dwa etapy ustawiania ostrości, w którym najpierw, przy wciśnięciu spustu migawki do połowy, przy użyciu matrycy ustawiana jest przybliżona ostrość, a następnie po dociśnięciu spustu zaczyna działać czujnik AF i wykonane zostaje zdjęcie. W tym trybie działają 3 pola AF.

Wygląd wizjera nie zmienił się i jest taki sam jak w modelu E-510. Jest to wizjer lustrzany o polu widzenia około 95% i powiększeniu 0.92x. Odległość źrenicy wyjściowej wynosi 14 mm, a regulacja dioptrii jest w zakresie od -3 do +1 1/m. Podświetlane kontrolki umiejscowione są po prawej stronie, a nie na dole, jak w lustrzankach mających matryce format 3:2. W wizjerze nie ma dużej ilości informacji. Pozytywnym zaskoczeniem może być widok ikony wskazującej pomiar światła. Czułość ISO nie jest wyświetlana, ale po naciśnięciu przycisku już tak. Wtedy nie odrywając oka od wizjera można zmienić ten parametr. Tak samo jest ze zmianą balansu bieli, pomiaru światła, trybem pracy AF. Niestety w tym samym czasie zaświeca się też wyświetlacz, co jest bardzo irytujące.