Wygląd dwucyfrowych EOS-ów zmieniał się poprzez niewielką ewolucję profilu i uchwytu, a także rozmieszczenia przycisków wynikającego przeważnie z powiększającego się wyświetlacza LCD. W porównaniu do korpusu 40D, Canon 50D nie zmienił się. W poprzednim modelu wyświetlacz był również 3-calowy, więc konstruktorzy 50D nie musieli niczego zmieniać.

----- R E K L A M A -----

Korpus 50D jest wykonany z tych samych materiałów co 40D. Są to kompozyty aluminiowo-magnezowe, jednak mniej wytrzymałe od tych zastosowanych w modelach z serii 1D. Uszczelnienia wprowadzone w modelu 40D, nie uległy zmianie. Trudno tu mówić o ich wysokiej jakości. Gąbczaste wypełnienia przy klapach gniazda karty pamięci i akumulatora, mogą co najwyżej chronić przed pyłem i piaskiem. Trudno dać jednak wiarę, że stawią opór większej kropli wody. Dobrym rozwiązaniem są natomiast gumowe zaślepki zakrywające szczelnie złącza. Niestety aparat tylko trochę uszczelniony, można uznawać za nieuszczelniony. Tutaj sytuacja jest zero-jednynkowa. Albo mamy w pełni uszczelniony sprzęt i nie boimy się zabrać go w trudne warunki, albo mamy brak uszczelek i sprzęt nie nadaje się na ekstremalne wyprawy. Co nam po uszczelnieniach przy karcie pamięci, jeśli pył czy woda dostaną się przy lampie błyskowej? Awaria aparatu jest awarią bez względu na to, co ją spowodowało. Tutaj Canon zostaje w tyle za konkurencją, bo poziom uszczelnień w modelach takich jak Pentax K20D, Nikon D300 czy Olympus E-3 jest zdecydowanie lepszy.

Zasilanie i gniazda

W Canonie 50D do dyspozycji mamy następujące wejścia:

• Video out umożliwia podłączenie aparatu do telewizora lub rzutnika,
• złącze PC umożliwia podłączenie lampy błyskowej wyposażonej w przewód synchronizacyjny,
• złącze typu N3 na wężyk spustowy (na przykład RS80-N3),
• złącze cyfrowe USB służące do połączenie aparatu z komputerem, czy drukarką,
• złącze HDMI do połączenia aparatu z telewizorami wysokiej rozdzielczości (HD).

Złącze HDMI pojawia się po raz pierwszy w serii dwucyfrowych EOS-ów. Do takiego kroku zmusiła Canona coraz większa popularność telewizji HD. Jest to też odpowiedź na to co oferuje konkurencja, która HDMI zaczęła wprowadzać już wcześniej do swoich lustrzanek.

Aparat zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym BP-511A (7.4 V, 1390 mAh). Używając bardzo rzadko wbudowanej lampy błyskowej i korzystając w sposób swobodny z wyświetlacza, na naładowanej baterii 50D wykonał około 650 zdjęć. Do zasilania producent pozwala stosować również akumulatory BP-514, BP-511 lub BP-512. Baterie ładowane są przez 1.5-2 godziny za pomocą ładowarek CG-580 lub CB-5L. Alternatywnym źródłem zasilania może być także zasilacz ACK-E2. Jeszcze innym sposobem dodatkowego zasilania są uchwyty zasilające BG-E2N lub BG-E2, które mogą pracować z akumulatorkami AA.

Na dolnej ściance aparatu za gumową zaślepką odnaleźć można złącze rozszerzeń systemowych, a po prawej stronie korpusu gniazdo na kartę pamięci CF. EOS 50D jest kompatybilny z kartami CF typu I i II (także powyżej 2 GB), oraz z Microdrive.

Przyciski

Jak już wspominaliśmy, przyciski w 50D mają taki sam układ jak w 40D. Obok spustu migawki znajduje się pokrętło sterujące, a rząd przycisków przy panelu monochromatycznym to kolejno: podświetlanie tegoż LCD, pomiar światła i balans bieli, tryb pracy AF i tryb wykonywania zdjęć, ISO (nowością jest opcja Auto) i kompensacja błysku. Po wciśnięciu jednego z tych dwufunkcyjnych przycisków, przypisane mu nastawy zmienia się pokrętłem, albo kołem sterującym.

Nad przyciskiem blokady bagnetu znajduje się włącznik podnoszący lampę błyskową, a pod nim podgląd głębi ostrości. Koło nastaw znajdujące się w zasięgu lewej ręki posiada bogaty zestaw trybów. Obok standardowych M, Av, Tv, i P znajdują się na nim również: tryb w pełni automatyczny (oznaczony zielonym prostokątem), Portrety, Krajobrazy, Małe odległości, Sport, Nocne portrety, Błysk wyłączony, dwa indywidualne nastawy (C1 i C2), automatyka ekspozycji z automatycznym podglądem głębi ostrości A-DEP. W porównaniu do 40D, zamiast trzech mamy już tylko dwie indywidualne nastawy (C1 i C2). Nowością na kole nastaw jest tryb CA (Creative Auto) umożliwiający łatwą zmianę parametrów takich jak na przykład jasność obrazu.

Na tylnej ściance jedyną zmianą jaka nastąpiła w stosunku do 40D jest przycisk PRINT, który teraz ma dodatkową funkcję, a mianowicie włącza podgląd obrazu na żywo. Reszta przycisków i ich funkcji pozostała nie zmieniona. Obok PRINT znajduje się MENU. Rząd przycisków pod LCD to odpowiednio: podgląd obrazu, usuwanie zdjęć, style obrazu, przycisk funkcyjny. Po prawej stronie, w zasięgu kciuka, znajduje się pokrętło sterujące z przyciskiem SET pośrodku, dżojstik, a powyżej przycisk wyboru punktu AF (powiększanie zdjęcia), blokada AE/FE (zmniejszanie zdjęcia) i przycisk autofokusu AF-ON.

Ponieważ nic w przyciskach nie zmieniło się ciągle brakuje na obudowie przycisku umożliwiającego bezpośrednią zmianę rodzaju i jakości wykonywanych zdjęć. Brak jest także skrótu do ustawień lampy błyskowej czy bracketingu.

Menu

Ogólna struktura menu w 50D nie zmieniła się w stosunku do 40D. Nadal mamy ten sam canonowski system zakładek, który w połączeniu z pokrętłem sterującym i dżojstikiem jest bardzo dobrym rozwiązaniem. Zmianie uległa jedynie kolorystyka i sposób wybierania niektórych opcji (np. jakoś zdjęć).

Dziewięć zakładek zostało pokolorowanych tak, by oddzielić od siebie typy ustawień. Dwie zakładki czerwone, to Menu fotografowania. Kolejne dwie, tym razem niebieskie, to Menu odtwarzania. Następnie trzy zakładki żółte zawierają Menu nastawy. Ostatnie dwie w kolorze pomarańczowym i zielonym, to odpowiednio Funkcje indywidualne aparatu i opcje indywidualne użytkownika.

Najważniejszymi nowościami w menu, których nie było w modelu 40D są: korygowanie jasności brzegów (usuwanie winietowania), automatyczny optymalizator jasności (automatyczne korygowanie jasności i kontrastu zdjęcia), mikroregulacja AF (korygowanie autofokusu obiektywu) i wykrywanie twarzy w trybie Live View.

W Menu fotografowania odnaleźć można kolejno:

• jakość zdjęć - możliwość zapisu plików RAW, sRAW (dwa typy), JPEG w dwóch stopniach kompresji i trzech rozmiarach (Large, Middle, Small) oraz jednoczesny zapis RAW+JPEG lub sRAW+JPEG,
• włączenie redukcji czerwonych oczu,
• włączenie sygnału dźwiękowego,
• włączenie możliwości wykonywania zdjęć bez karty pamięci,
• sterowanie czasem kontrolnego wyświetlania zdjęć,
• włączenie korygowania jasności brzegów,
• korygowanie ekspozycji,
• zmiana balansu bieli: Auto, Słońce, Cień, Świetlówka, Lampa błyskowa, Własny, Skala temperaturowa,
• balans bieli według wzorca,
• korekta i bracketing balansu bieli,
• przestrzeń kolorów (sRGB, Adobe RGB),
• styl obrazu: Standard, Portrety, Krajobraz, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny, Użytkownika (1, 2, 3),
• wykonywanie mapy kurzu na matrycy.

Opcje w menu Odtwarzanie:

• ochrona obrazów przed usunięciem,
• obracanie obrazu pionowego,
• usuwanie obrazu,
• polecenie wydruku,
• wybór zdjęć, które mają być przesłane do komputera,
• informacja o kopi zapasowej przy używaniu przekaźnika WFT-E3,
• włączenie alarmu o prześwietleniu,
• włączenie punktów autofokusu,
• określenie rodzaju histogramu (RGB lub jasność),
• automatyczne odtwarzanie zdjęć,
• ustawienie skoku w trybie przeglądania zdjęć.

Nastawy:

• zmiana automatycznego czasu wyłączania aparatu,
• włączenie autoobracania na wyświetlaczu i komputerze,
• formatowanie karty,
• opcje numeracji plików,
• wybór folderu,
• opcje dla WFT-E3,
• funkcje zapisu i wybór nośnika przy korzystaniu z WFT-E3,
• zmiana jasności LCD,
• ustawienie daty i czasu,
• wybór języka,
• standard TV (NTSC lub PAL),
• włączenie automatycznego czyszczenie matrycy,
• opcje Live View (szczegółowo omówione w podrozdziale Wyświetlacze),
• funkcja przycisku INFO,
• ustawienia lampy błyskowej wbudowanej i zewnętrznej,
• zapis indywidualnych ustawień aparatu (C1, C2),
• przywrócenie domyślnych ustawień,
• wersja firmware'u.

Przedostatnią zakładką są Indywidualne nastawy. Jej wygląd jest dość charakterystyczny dla menu Canona. Opcje są oznaczone skrótem C.Fn. i podzielone na cztery grupy:

• Ekspozycja, gdzie znaleźć można zmianę skoku kompensacji ekspozycji, czułości, włączenie dodatkowych czułości, autokasowanie sekwencji BKT, kolejność zmian przy BKT, bezpieczne przesuwanie ekspozycji, blokuje czas synchronizacji błysku 1/250 s w trybie Tv,
• Obraz - tutaj włączyć można redukcję szumów przy długich czasach wysokich ISO, uaktywnić priorytet jasnych partii obrazu, włączyć automatyczny optymalizator jasności,
• Autofokus/Migawka - ta opcja zawiera: włączenie szukania ostrości po utracie AF, określenie przycisku AF na obiektywie, metoda wybierania punktu AF, ustawienie świecenia punktu AF w wizjerze, oświetlenie wspomagające AF, wstępne podniesienie lustra, mikroregulacja AF,
• Operowanie/Inne zawiera zdefiniowanie pracy spustu migawki i przycisku AF-ON, zmianę funkcji AF-ON/AF Lock, zdefiniowanie przycisku SET przy fotografowaniu, określenie kierunku obracania w Tv i AV, wybór matówki, dane identyfikacyjne oryginału, zdefiniowanie przycisku FUNC..

Ostatnią opcją w zakładce Indywidualne nastawy, jest kasowanie C.Fn. i powrót do fabrycznych ustawień.

Dziewiąta, zielona zakładka w menu 50D, nazwana Moje menu, służy do gromadzenia ustawień, po które najczęściej sięgamy. Z pośród wszystkich opcji w menu możemy wybrać dowolne i wstawić je w tym miejscu. Kasowanie, bądź dodawanie kolejnych opcji jest przy tym bardzo łatwe. To bardzo praktyczne rozwiązanie, które rekompensuje w jakiś sposób braki w ilości przycisków. Ponieważ aparat zapamiętuje ostatnią przeglądaną zakładkę, to po wciśnięciu MENU od razu mogą nam się wyświetlać nasze najczęściej używane funkcje.

Wyświetlacze

W końcu Canon zaczął stosować wyświetlacze o rozdzielczości VGA (640x480 pikseli). Trzycalowy ekran w modelu 40D był bardzo złej jakości. Obecny w 50D dorównuje przejrzystością obrazu analogicznym wyświetlaczom znajdującym się w lustrzankach firm Nikon czy Sony. Wadą jest jego umieszczenie tuż przy lewej krawędzi. To spowodowało, że nie ma gdzie położyć lewego kciuka. Kiedy używamy tylnych przycisków, to lewa dłoń podtrzymuje korpus, a wspomniany kciuk, brudzi nam około 1/4 powierzchni LCD.

W trybie podglądu zdjęć wyświetlane są najważniejsze parametry ekspozycji z EXIF-a oraz histogramy RGBY. Ilość tych informacji (4 wersje) może być zmieniana po każdorazowym przyciśnięciu INFO.


Uaktywnienie w C.Fn przycisku SET pozwala na wyświetlenie pewnych informacji o aktualnych ustawieniach aparatu. Jego kolejne naciśnięcie powoduje pojawienie się panelu informacyjnego. Z jego poziomu można sterować aparatem tak jak w przypadku ekranu monochromatycznego.


W Canonie 50D tryb Live View (LV) włączany jest przyciskiem PRINT. Szósta zakładka menu zawiera zbiór nastaw związanych z tym trybem. Znajdziemy tam włączanie wyświetlania siatki i symulacji ekspozycji, czyli zmienianie jasności LCD wraz ze zmianą parametrów ekspozycji. Można także aktywować dwa tryby cichych zdjęć. W pierwszym przypadku aparat pracuje o wiele ciszej niż w trybie normalnym i można wykonywać zdjęcia seryjne, w drugim - naciśniecie spustu spowoduje wykonanie tylko pojedynczego zdjęcia. Ustawienie czasu trwania blokady AE umożliwia opcja Timera pomiarowego. Na ostatnim miejscu pozostają ustawienia autofokusu w trybie LV. Do wyboru są: Tryb szybki (normalny pomiar AF po opuszczeniu lustra), Tryb live (metoda pomiaru kontrastu na matrycy) i Tryb live z wykrywaniem twarzy. Za każdym razem ostrość ustawiania jest przyciskiem AF-ON a naciśnięcie spustu migawki wykonuje zdjęcie. Jeśli zastosujemy połączenie: Tryb live plus włączone ciche zdjęcia, to w efekcie będziemy mogli wykonywać zdjęcia w miejscach gdzie hałasowanie lustrem jest nie wskazane. Ustawienie ostrości jest także ręczne. Proces precyzyjnego ostrzenia ułatwia bardzo szybkie 5- lub 10-krotne powiększenie obrazu po naciśnięciu tego samego przycisku, który powiększa zdjęcia w trybie odtwarzania.

Ilość ikonek wyświetlanych na panelu monochromatycznym jest wystarczająca do swobodnej pracy. Wyświetlane są nawet jakość zdjęć i rozmiar, choć zmiana tych parametrów wymaga wejścia do menu. Ciągle brak jest na obudowie jednego przycisku, który zmieniał by te parametry. Poniżej prezentujemy schemat panelu LCD.

Wizjer

Pentapryzmatyczny wizjer w 50D pokrywa około 95% pola widzenia obiektywu. Jego powiększenie wynosi 0.95x a odległość źrenicy wyjściowej 22 mm. Dioptraż można regulować od -3 do +1 dpt. Powyższe parametry fizyczne odpowiadają dokładnie tym z 40D. Oba wizjery są identyczne, a ilość informacji w nich wyświetlanych także się nie zmieniła.