Tamron SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO - test obiektywu
6. Dystorsja
Zaczynając ten rozdział, znów można przypomnieć osiągnięcia konkurentów. Choć od razu warto zauważyć, że w tej kategorii sprzętu zniekształcenia na brzegu kadru nigdy nie były poważnym problemem. I tak, u Canona 70-200 mm f/2.8 IS, wraz ze zrostem ogniskowej, dystorsja zmieniała się od -0.39% do 0.54%. U Canona bez stabilizacji zakres ten zawierał się od -0.49% do 0.49%, a u Sigmy 70-200 mm testowanej na Canonie 20D od -0.47% do 0.80%.
Osiągi Tamrona są bardzo podobne. Dla najkrótszej ogniskowej odnotowaliśmy niewielką dystorsję beczkową o wartości -0.46%, która dla 135 mm zmienia się już w poduszkową i jej wielkość wynosi tylko 0.36%. Największą wartość wada ta osiąga dla maksymalnej ogniskowej, gdzie nasze pomiary dały wynik 0.64%. Po podłączeniu konwertera i uzyskaniu ogniskowej 280 mm, wynik, w granicach błędów, nie różni się od tego z 200 mm i wynosi 0.67%.