Druga fala obiektywów tej klasy pojawiła się w latach 2008–2009. Wtedy ujrzeliśmy Nikkora 10–24 mm, Olympusa 9–18 mm, Sigmę 10–20 mm f/3.5, Tamrona 10–24 mm czy Tokinę 11–16 mm. Przez te wszystkie lata nikt jednak nie zdecydował się na zaproponowanie obiektywu, który na małych matrycach daje naprawdę ekstremalne kąty widzenia – coś w stylu stałoogniskowych obiektywów klasy 14 mm, które na pełnej klatce dają kąty sięgające 114 stopni, czy też w stylu Sigmy 12–24 mm, która także na pełnej klatce daje ponad 120 stopni pola. Najszersze dotychczas oferowane obiektywy, które nie były rybim okiem, miały ogniskową 10 mm i na matrycy o mnożniku 1.5 raza dawały pole widzenia 109.6 stopnia. Jedynym wyjątkiem był wspomniany już tutaj Olympus 7–14 mm, który na małej matrycy formatu 4/3 potrafił osiągać ponad 114 stopni.

Sigma zdecydowała się złamać tę granicę i jako pierwszy producent zaoferowała swoim klientom jeszcze szerszy zoom o zakresie ogniskowych 8–16 mm. W swoich katalogach i na stronach internetowych Sigma podaje, że obiektyw daje nam imponujący zakres kątów od 114.5 do 75.7 stopnia. Trzeba jednak pamiętać, że wartości te są podane dla małego Foveona, w przypadku którego mnożnik ogniskowej wynosi 1.7 raza. Dla matrycy klasy DX (mnożnik 1.5 raza) ten zakres kątów rośnie do 121.1–83.1 stopnia, a dla matrycy APS-C (mnożnik 1.6 raza) do 119.1–80.7 stopnia. Mamy więc tutaj do czynienia z odpowiednikiem unikatowej, pełnoklatkowej Sigmy 12–24 mm.

Niezmiernie lubimy tak ciekawe i nowatorskie konstrukcje. To przecież nie lada gratka dla testera i fotografa. Nic więc dziwnego, że obiektyw był zamówiony do testów na długo przed tym zanim pierwszy egzemplarz pojawił się w Polsce. Gdy w końcu dotarł, firma K-Consult będąca dystrybutorem produktów Sigmy na Polskę, niezwłocznie przekazała nam go do testów.

Zapraszamy do zapoznania się z naszą procedurą testową, która została opisana w artykule „Jak testujemy obiektywy?”. A gdy to nie wystarczy, proponujemy jeszcze zapoznanie się z działem FAQ.