Panasonic Leica DG Summilux 25 mm f/1.4 ASPH. - test obiektywu
11. Podsumowanie
Zalety:
- bardzo solidne wykonanie,
- rewelacyjna jakość obrazu w centrum kadru włącznie z maksymalnym otworem względnym,
- dobra jakość obrazu na brzegu kadru po lekkim przymknięciu,
- dobrze korygowana aberracja chromatyczna,
- niewielki astygmatyzm,
- dobra praca pod ostre światło,
- cichy i skuteczny autofokus.
Wady:
- wyraźna koma,
- za duże winietowanie na f/1.4,
- brzeg kadru w okolicach maksymalnego otworu mógłby być ostrzejszy.
Patrząc na system Mikro 4/3 całościowo, widać że Leica DG SUMMILUX 25 mm f/1.4 ASPH. bardzo ładnie wpasowała się weń, znacznie poszerzając możliwości wyboru. Gdy ktoś nie potrzebuje bardzo jasnego standardu, ma możliwość zakupienia naleśnika Panasonic 1.7/20. Gdy ktoś potrzebuje czegoś naprawdę jasnego i nie przeszkadza mu manualne ustawianie ostrości, może zainteresować się Voigtlanderem 0.95/25. Leica jest niejako pośrodku. Cenę ma podobną do Voigtlandera, a gorsze światło równoważy autofokusem oraz mniejszymi i lepiej wpasowującymi się w system gabarytami. Cała trójka wymienionych tutaj obiektywów prezentuje przy tym bardzo dobre własności optyczne. Który z nich wybierzemy to kwesta gustu, preferencji i zasobności naszego portfela. Wybór w systemie jednak jest i jest to komfort, którego inne systemy bezlusterkowe jeszcze nie posiadają.
Zdjęcia przykładowe