Panasonic Leica DG Summilux 25 mm f/1.4 ASPH. - test obiektywu
6. Dystorsja
Gdy fotografujemy z wykorzystaniem formatu JPEG, aparat koryguje dystorsję automatycznie. Jej poziom, w tym przypadku, jest niezauważalny, a nasze pomiary określiły go na −0.22%.
To jak dystorsja jest korygowana przez optykę (a przecież ona właśnie podlega ocenie w teście obiektywu) pokazują pliki RAW wywołane niezależnym oprogramowaniem, takim jak choćby używany przez nas dcraw. Tutaj dystorsja jest już znacznie bardziej wyraźna i notujemy „beczkę”, której wielkość wyznaczyliśmy na −2.30%. Nie jest to wartość, której nie da się zauważyć, ale chyba nie ma też poważnych powodów do narzekań. Wyniki na poziomie −2%, na pełnej klatce, potrafiły pokazywać także obiektywy klasy 1.4/50. W ich przypadku, ze względu na dłuższą ogniskową i większą odległość optyki od matrycy, korygować dystorsję jest łatwiej. Dla zachowania równowagi można też przypomnieć wynik Leiki 1.4/25 przeznaczonej do systemu 4/3, który był nieznacznie mniejszy od −1%.
Olympus E-PL1, JPEG | |||
Olympus E-PL1, RAW | |||