Tamron SP 24-70 mm f/2.8 Di VC USD - test obiektywu
6. Dystorsja
Ze znacznie bardziej poważną i skomplikowaną sytuacją mamy do czynienia na pełnej klatce. Rzut okiem na poniższe zdjęcia pokazuje, że na najszerszym kącie widzenia dystorsja nie tylko jest spora, ale także przybiera typ falisty. Uśredniona po całym obszarze kadru wartość wynosi −4.78%. Jeśli jednak wybierzemy do pomiarów tylko i wyłącznie obszar odpowiadający mniej więcej matrycy klasy APS-H, dystorsja sięgnie aż −5.60%. Obie wartości są duże i źle stawiają Tamrona na tle konkurentów. Wystarczy tylko wspomnieć, ze Nikkor na 24 mm pokazywał dystorsję na poziomie −3.94%, a Sigma trochę gorszy wynik sięgający −4.59%.
Po przejściu do ogniskowej 35 mm dystorsja falista znika i pojawia się klasyczna „beczka” o wartości −1.12%. W środku zakresu ogniskowych dystorsja się zeruje (0.18%) i przechodzi w zniekształcenia poduszkowe. Na ogniskowej 70 mm notujemy wynik sięgający 1.05%.
50D, 24 mm | |||
50D, 45 mm | |||
50D, 70 mm | |||
1Ds MkIII, 24 mm | |||
1Ds MkIII, 45 mm | |||
1Ds MkIII, 70 mm | |||