Tamron SP 70-200 mm f/2.8 Di VC USD - test obiektywu
6. Dystorsja
|
Sigma 70–200 OS |
Tamron 70–200 VC |
Nikkor 70–200 VRII |
Tamron 70–200 |
Canon 70–200 IS |
70 mm |
−0.66%
|
−0.34% |
−0.26% |
−0.46%
|
−0.39%
|
135 mm |
0.31% |
0.18% |
0.49% |
0.36% |
0.31% |
200 mm |
0.66% |
0.39% |
0.70% |
0.64% |
0.54% |
Warto odnotować, że na dłuższych ogniskowych to w przypadku nowego Tamrona notujemy najmniejszą dystorsję poduszkową. Dystorsja beczkowa na najkrótszej ogniskowej nie jest już najmniejsza, ale wciąż jest mała i nie odstaje w żadnym wypadku od konkurentów.
Z oczywistych względów dystorsja na pełnej klatce jest większa. Dla ogniskowej 70 mm odnotowaliśmy „beczkę” o wartości −0.95%, w środku zakresu ogniskowych „poduszkę” o wartości 0.32%, która wzrasta dodatkowo do 0.85% po przejściu do 200 mm. Ponieważ wartość bezwzględna dystorsji w żadnym miejscu nie przekracza poziomu 1%, obiektyw zasługuje tutaj na duże pochwały. Taka sztuka nie udała się żadnemu z konkurentów! Zresztą spójrzmy na poniższą tabelę, która przedstawia porównanie osiągów uzyskanych w tej kategorii przez inne obiektywy 70–200 mm f/2.8.
|
Sigma 70–200 OS |
Tamron 70–200 VC |
Nikkor 70–200 VRII |
Canon 70–200 IS |
70 mm |
−1.36%
|
−0.95% |
−0.78% |
−0.62%
|
135 mm |
0.75% |
0.32% |
0.85% |
0.74% |
200 mm |
1.59% |
0.85% |
1.39% |
1.36% |
Osiągnięcie najlepszego wyniku w tak doborowym towarzystwie jest niewątpliwie powodem do dumy, a dla nas okazją do pochwalenia testowanego obiektywu.
Canon 50D, 70 mm | |||
Canon 50D, 135 mm | |||
Canon 50D, 200 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 70 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 135 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 200 mm | |||