Sigma A 24-105 mm f/4 DG OS HSM - test obiektywu
6. Dystrorsja
|
24 mm |
35 mm |
50 mm |
70 mm |
105 mm |
APS-C/DX |
−2.27% |
−0.06% |
0.70% |
0.77% |
0.78% |
FF |
−4.96% |
−0.17% |
1.53% |
1.65% |
1.78% |
Widać wyraźnie, że na 24 mm mamy do czynienia z dystorsją beczkową: dużą na pełnej klatce i umiarkowaną na matrycy APS-C/DX. Na pełnej klatce możemy dopatrzeć się zniekształceń falistych – pomiary wykonane w centrum kadru dają wynik −5.3%, a uśrednione po całym kadrze −4.6%. W okolicach ogniskowej 35 mm dystorsja się zeruje, a następnie zmienia znak. Na dłuższych ogniskowych, na matrycy APS-C/DX dystorsja jest niezauważalna, a na pełnej klatce niewielka.
Porównanie Sigmy do konkurentów wypada na jej korzyść. Nikkor 24–120 mm VR pokazywał bardzo podobną dystorsję na ogniskowej 24 mm, ale wyniki jakie prezentował na dłuższych ogniskowych były gorsze od Sigmy. Canona 24–105L testowaliśmy tylko na małej matrycy, ale jego wyniki na najkrótszej ogniskowej były ciut grosze niż te, które na analogicznym sensorze uzyskała Sigma. Na dłuższych ogniskowych wyniki obu obiektywów, w granicach błędów pomiarowych, są takie same.
Canon 50D, 24 mm | |||
Canon 50D, 35 mm | |||
Canon 50D, 50 mm | |||
Canon 50D, 70 mm | |||
Canon 50D, 105 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 24 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 35 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 50 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 70 mm | |||
Canon 1Ds MkIII, 105 mm | |||