Sigma C 150-600 mm f/5-6.3 DG OS HSM - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Podłużna aberracja chromatyczna jest korygowana przez Sigmę bardzo dobrze i nie doskwiera na żadnej ogniskowej. Dobrze pokazują to przykładowe ujęcia wykonane na ogniskowej 600 mm i zaprezentowane poniżej. Nawet na maksymalnym otworze względnym trudno dopatrzeć się śladów tej wady.
Bardzo dobrze możemy też wypowiadać się o sposobie korygowania poprzecznej aberracji chromatycznej. Poniższe wykresy prezentują zachowanie Sigmy C 150–600 mm odpowiednio dla matrycy APS-C i dla pełnej klatki.
Warto przypomnieć, że do wartości 0.04% uznajemy aberrację za niezauważalną, a do 0.08% za małą. Aberrację wyższą od 0.08% obserwujemy u Sigmy tylko dla ogniskowej 600 mm i dla niezbyt często używanych przysłon z zakresu f/16–29. W efekcie, korygowanie tej wady przez Sigmę uznajemy za świetne!
Największy konkurent Sigmy czyli Tamron 150–600 mm pokazywał w tej kategorii wyniki wręcz identyczne! W jego przypadku aberracja także przekraczała 0.08% dla maksymalnej ogniskowej i dopiero po mocnym przymknięciu.
Canon 5D III, 300 mm, f/11.0 | Canon 5D III, 600 mm, f/22.0 |
Aberracja sferyczna
Sigma C 150–600 mm f/5–6.3 DG OS HSM dobrze koryguje aberrację sferyczną. Świadczy o tym brak efektu „pływania” ogniska oraz wygląd rozogniskowanych punktów świetlnych. Obrazy uzyskane przed i za ogniskiem są do siebie bardzo podobne i nie pokazują nic niepokojącego.
Canon 5D MkIII, 300 mm, f/5.6, przed | Canon 5D MkIII, 300 mm, f/5.6, za |