Sigma A 20 mm f/1.4 DG HSM - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Centrum, f/1.4 | Róg APS-C, f/1.4 | Róg FF, f/1.4 |
Centrum, f/2.0 | Róg APS-C, f/2.0 | Róg FF, f/2.0 |
Zaraz po opublikowaniu zdjęć przykładowych, zarówno od polskich Czytelników Optyczne.pl jak i anglojęzycznych Czytelników LensTip.com, dostałem prośby o wykonanie zdjęć rozgwieżdżonego nieba przy pomocy testowanej Sigmy. Mnie,
jako astrofizyka z wykształcenia i zamiłowania, do astrofotografii zachęcać nie trzeba – tym bardziej w przypadku obiektywu, który idealnie sprawdzi się w uwiecznianiu szerokich połaci Drogi Mlecznej, polowaniu na meteory czy zorze polarne. Proszę jednak wziąć pod uwagę, że mieszkam prawie w centrum Warszawy i do miejsca, z którego można wykonać rozsądne zdjęcia ciemnego nieba, mam około 30 kilometrów. Czasami więc priorytetem jest szybkie pokazanie zwykłych zdjęć, a wyprawa na astrofoto musi poczekać albo na dobrą pogodę, albo na mój wolny czas.
Przełom października i listopada br. obfitował na szczęście zarówno w pogodne noce jak i dużą liczbę ciekawych zjawisk astronomicznych (np. przelot planetoidy 2015 TB145, maksimum Taurydów), co skłoniło mnie do ustawienia EOS-a 5D Mk III z Sigmą 1.4/20 na montażu paralaktycznym z prowadzeniem i wykonania kilku ujęć, z których trzy znajdują się w zdjęciach przykładowych. Poniżej pokazujemy wycinki 1:1 z rogu kadru, w którym znalazła się konstelacja Lutni. Wpływ komy widać wyraźnie na przysłonach f/1.4 oraz f/2.0 i trochę mniej na f/2.8. Skorygowanie tak szerokiego kąta na tą wadę pozaosiową okazało się zadaniem bardzo trudnym.
5D MkIII, f/1.4, róg 1:1 |
5D Mk III, f/2.0, róg 1:1 |
5D Mk III, f/2.8, róg 1:1 |
Oprócz komy, swój przyczynek do pogorszenia jakości obrazu na brzegu kadru może mieć też astygmatyzm. Wada ta nie jest co prawda duża, ale średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50 wyniosła 10%, co pozwala mówić o osiągach na poziomie średnim.
Trudno mieć jakieś poważne zastrzeżenia do wyglądu krążków powstałych przez rozogniskowanie punktów świetlnych. Rozkład światła w nich jest dość równy i nie obserwujemy wyraźnych ekstremów lokalnych. To, co głównie rzuca się w oczy, to zniekształcenia związane z winietowaniem mechanicznym.
Centrum, f/1.4 | Róg APS-C, f/1.4 | Róg FF, f/1.4 |
Centrum, f/2.0 | Róg APS-C, f/2.0 | Róg FF, f/2.0 |
Centrum, f/2.8 | Róg APS-C, f/2.8 | Róg FF, f/2.8 |