_968856305.jpg)
_1475239688.jpg)
Sigma A 20 mm f/1.4 DG HSM - test obiektywu
8. Winietowanie
| Canon 50D, f/1.4 | Canon 50D, f/2.0 |
|
|
Problemy są tutaj niewielkie i zauważalne w zasadzie tylko na maksymalnym otworze względnym, gdzie wada ta sięga 26% (−0.86 EV). Przymknięcie przysłony do f/2.0 powoduje, że winietowanie spada do niezauważalnego poziomu 9% (−0.27 EV).
Zobaczmy teraz, jak sytuacja zmienia się po przejściu na pełną klatkę.
| Canon 5D III, f/1.4 | Canon 5D III, f/2.0 |
|
|
| Canon 5D III, f/2.8 | Canon 5D III, f/4.0 |
|
|
Niespodzianki tutaj nie ma. Już w informacji prasowej związanej z premierą testowanego obiektywu producent uczciwie informował o dużym winietowaniu.
Nasze pomiary to potwierdzają. Na maksymalnym otworze względnym straty sięgają 65% czyli −3.02 EV. Po przymknięciu przysłony do f/2.0 sytuacja mocno się polepsza, ale winietowanie wciąż jest wyraźne i wynosi 43% (−1.61 EV). O umiarkowanym poziomie wynoszącym 24% (−0.70 EV) możemy mówić dla przysłony f/2.8. Problemy kończą się natomiast dla przysłon f/4.0 i f/5.6, gdzie wada ta sięga odpowiednio 15% (−0.47 EV) i 11% (−0.34 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie ma już mierzalnego wpływu na winietowanie.
 |
Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.