Carl Zeiss Batis 18 mm f/2.8 - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Korygowanie podłużnej aberracji chromatycznej nie wzbudza poważniejszych zastrzeżeń. Zabarwienie obrazów pozaogniskowych daje się zauważyć, ale jest ono co najwyżej średnie.
| f/2.8 | f/4 |
 |
 |
Sprawdźmy, jak obiektyw koryguje poprzeczną aberrację. Poniższy wykres prezentuje wyniki pomiarów dla brzegu kadrów APS-C i FF.
W tym przypadku, wyniki dla pełnej klatki są wyższe niż dla brzegu APS-C. Widzimy wyraźnie, że zakres zmian wartości dla APS-C znajduje się między 0.03 a 0.04%, poprzeczna aberracja chromatyczna nie powinna zatem być widoczna na zdjęciach. Dla brzegu pełnej klatki wada ta jest niewielka, wyniki oscylują pomiędzy 0.05 i 0.06% – w szczególnych przypadkach wada ta może być lekko dostrzegalna na zdjęciach. Ogólny obraz jest tutaj bardzo dobry i Zeiss zdecydowanie zasłużył na pochwały.
| A7R II, RAW, F/2.8, BRZEG FF | A7R II, RAW, F/2.8, BRZEG APS-C |
 |
 |
Aberracja sferyczna
Obiektyw nie pokazuje efektu „pływania” ogniska, a charakterystyczna mgiełka, która jest najczęściej związana ze źle skorygowaną aberracją sferyczną, na maksymalnym otworze względnym jest bardzo słaba. Dodatkowo wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem nie jest identyczny, delikatne różnice w środkowej części są oznaką szczątkowej obecności aberracji sferycznej. Trudno jednak mówić o dużym poziomie tej wady.
| A7R II, F/2.8, PRZED | A7R II, F/2.8, ZA |
 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.