Carl Zeiss Batis 18 mm f/2.8 - test obiektywu
6. Dystorsja
Stałoogniskowe obiektywy szerokokątne bez korekcji mogą wykazywać stosunkowo dużą dystorsję beczkową, a jej skorygowanie to wyzwanie dla konstruktorów. Spoglądając na przykłady poniżej niczego takiego nie zauważamy. Pomiar tej wady dla matrycy APS-C daje wynik −1.75%, a dla pełnej klatki −0.58%. Wartości te wyglądają na pierwszy rzut oka dziwnie, ale to efekt dystorsji falistej, którą prezentuje testowany obiektyw. Na mniejszej matrycy rejestrujemy centralną część i widzimy dystorsję beczkową. Natomiast na pełnej klatce linie odginają się w drugą stronę, a przez uśrednianie na całym obszarze obrazu wynik jest mniejszy. Dla porównania, dystorsja na pełnej klatce obliczona tylko dla pola ograniczonego znacznikami kadru 1:1 wynosi −2.08%. Nawet ten ostatni wynik, biorąc pod uwagę duży kąt widzenia dawany przez obiektyw, nie jest powodem do narzekań.
Sony A7R II, APS-C, RAW |
Sony A7R II, FF, RAW |