Sigma A 85 mm f/1.4 DG HSM - test obiektywu
4. Rozdzielczość obrazu
Zobaczmy więc jak na tym tle prezentują się osiągi testowanej Sigmy. Wyniki uzyskane dla centrum kadru, brzegu matrycy APS-C/DX i brzegu pełnej klatki zaprezentowane są poniżej.
Nie owijając w bawełnę, od razu możemy napisać, że rezultaty są genialne i to niezależnie od tego, na które miejsce w kadrze patrzymy. W centrum kadru, już na maksymalnym otworze względnym mamy rewelacyjny wynik przekraczający 42 lpmm. Co więcej, poprzedni rekord rozdzielczości należący do Otusa 1.4/28 testowana Sigma pobiła na każdej z trzech następnych sprawdzanych przez nas przysłon, czyli f/2.0, f/2.8 i f/4.0. Formalnie najwyższy wynik został uzyskany na f/2.8 i wynosi on 49.7 ±0.4 lpmm, co jest naszym nowym rekordem rozdzielczości na matrycy EOS-a 5D Mark III.
Równie genialne jest zachowanie na brzegu kadru. Wystarczy tylko napisać, że na samym brzegu wymagającej pełnej klatki Sigma potrafi być ostrzejsza niż stare, kiedyś uznawane za bardzo dobre, systemowe „stałki” w centrum kadru.
Zamiast podsumowania jeszcze jeden wykres prezentujący porównanie osiągów w centrum kadru Sigmy i innych współczesnych, jasnych 85-tek testowanych na detektorze o takiej samej gęstości pikseli.
Wykres nie pozostawia żadnych złudzeń. Bezapelacyjnie najostrzejszą optykę na rynku, w tej klasie sprzętu, robi obecnie Sigma.
Na zakończenie tego rozdziału, tradycyjnie prezentujemy wycinki zdjęć naszej tablicy do testowania rozdzielczości pobrane z plików JPEG.
Canon 5D MkIII, JPEG, 85 mm, f/1.4 |
Canon 5D MkIII, JPEG, 85 mm, f/2.8 |