Olympus M.Zuiko Digital ED 25 mm f/1.2 PRO - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
E-M5 II, 25 mm, f/1.2, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/1.2, róg |
E-M5 II, 25 mm, f/1.8, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/1.8, róg |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, wyniósł tutaj 17.6%. To duża wartość. Co więcej, astygmatyzm daje się zauważyć nawet na przysłonach z zakresu f/2.8–4.0, co jest jedną z przyczyn, dlaczego testowany obiektyw nie dotarł z MTF-ami do poziomu 80 lpmm.
Krążki światła uzyskane w nieostrościach wyglądają ładnie. Rozkład światła jest równy i nie widać żadnych wyraźnych ekstremów lokalnych. Można zauważyć jednak dwie rzeczy. Po pierwsze, po przymknięciu przysłony pojawia się jaśniejsza obwódka. Po drugie, na maksymalnym otworze względnym krążek ma miękkie brzegi, a spadek jasności na górze jest trochę większy niż na dole. Może być to związane z winietowaniem mechanicznym.
E-M5 II, 25 mm, f/1.2, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/1.2, róg |
E-M5 II, 25 mm, f/1.8, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/1.8, róg |
E-M5 II, 25 mm, f/2.5, centrum | E-M5 II, 25 mm, f/2.5, róg |