Viltrox PFU RBMH 20 mm f/1.8 ASPH - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja sferyczna
Trzy elementy ze szkła o niskiej dyspersji świetnie sprawują się w korygowaniu aberracji chromatycznej. Do zachowania w tej kategorii, w przypadkach obu typów tej wady, nie możemy mieć więc zastrzeżeń. Poniższe zdjęcia wyraźnie pokazują, że podłużna aberracja chromatyczna jest śladowa nawet na maksymalnym otworze względnym.
Na obu typach detektorów aberracja trzyma się dość stałego i niezależnego od wartości przysłony poziomu, który jest granicą wartości bardzo małych i małych. Nie mamy więc tutaj najmniejszych powodów do niepokoju. W tej kategorii Viltrox notuje rezultaty ciut lepsze niż droższa Tokina, która w pewnych kombinacjach przysłon i miejsca w kadrze potrafiła dochodzić do wartości w okolicach 0.08%.
A7R II, RAW, APS-C, f/1.8 | A7R II, RAW, FF, f/4.0 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie dają najmniejszych objawów „pływania” ogniska. Aberracja sferyczna nie może być więc duża lub bardzo duża. Rozogniskowane krążki światła pokazują jednak, że tej wady nie skorygowano idealnie. Krążki różnią się bowiem od siebie i ten uzyskany przed ogniskiem ma wyraźnie ciemniejsze centrum niż krążek otrzymany za ogniskiem.
A7R II, f/1.8, przed | A7R II, f/1.8, za |