Tamron 35-150 mm f/2.8-4 Di VC OSD - test obiektywu
6. Dystorsja
Na mniejszej matrycy Canona 50D poważniejszych problemów ze zniekształceniami obrazu nie ma. Największe szanse ich dojrzenia mamy na ogniskowej 35 mm, gdzie mamy do czynienia dystorsją beczkową o wartości −1.25%. Wraz z wydłużaniem ogniskowej szybko się ona zmniejsza i zmienia znak, bo już na ogniskowej 50 mm ujrzymy minimalną „poduszkę” o wartości +0.12%. Na kolejnych ogniskowych, czyli 85, 105, 135 i 150 mm, mamy do czynienia z mniej więcej stałym poziomem tej wady. Uzyskane przez nas wyniki to odpowiednio: +0.68%, +0.70%, +0.73% i +0.68%.
Na pełnej klatce dystorsja jest większa, ale nigdzie nie możemy nazwać jej mocno uciążliwą. Ponownie najłatwiej ją zauważyć na 35 mm, gdzie sięga −2.64%. Na ogniskowej 50 mm mamy już do czynienia ze zniekształceniami poduszkowymi o wartości +0.62%. Dalsze zwiększenie ogniskowej wprowadza dystorsję na mniej-więcej stały poziom niespełna +1.9%. Dokładne wyniki odnotowane na ogniskowych 85, 105, 135 i 150 mm to odpowiednio: +1.82%, +1.85%, +1.88% i +1.86%.
Canon 50D, 35 mm | |||
Canon 50D, 50 mm | |||
Canon 50D, 85 mm | |||
Canon 50D, 105 mm | |||
Canon 50D, 135 mm | |||
Canon 50D, 150 mm | |||
Canon 5D III, 35 mm | |||
Canon 5D III, 50 mm | |||
Canon 5D III, 85 mm | |||
Canon 5D III, 105 mm | |||
Canon 5D III, 135 mm | |||
Canon 5D III, 150 mm | |||