Nikon Nikkor Z 14-30 mm f/4 S - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Centrum, 14 mm, f/4.0 | Róg APS-C, 14 mm, f/4.0 | Róg FF, 14 mm, f/4.0 |
Centrum, 22 mm, f/4.0 | Róg APS-C, 22 mm, f/4.0 | Róg FF, 22 mm, f/4.0 |
Centrum, 30 mm, f/4.0 | Róg APS-C, 30 mm, f/4.0 | Róg FF, 30 mm, f/4.0 |
Podobny obraz widzimy, gdy wykonamy zdjęcia rozgwieżdżonego nieba. Jeden z przykładów można obejrzeć poniżej.
Nikon Z6, 14 mm, f/4.0, prawy-górny róg 1:1 |
Astygmatyzm rozumiany jako średnia różnica pomiędzy pionowymi i poziomymi wartościami funkcji MTF50 wyniósł 19.3% i jest to wartość spora. Najwięcej problemów z tą wadą jest jednak na maksymalnej ogniskowej, gdzie sięga ona dużego poziomu 24.5%.
Rozogniskowane krążki światła nie wyglądają idealnie, ale trudno tego oczekiwać od obiektywu o takich parametrach. Tym bardziej, że w konstrukcji optycznej zastosowano aż cztery soczewki asferyczne, co odbiło się na wyglądzie krążków i spowodowało pojawienie się lekkiego efektu cebulowego bokeh. Co ciekawe, na maksymalnej ogniskowej obiektyw nie ma problemów z winietowaniem mechanicznym, bo pojawia się ono tylko na maksymalnym otworze względnym.
Centrum, 30 mm, f/4.0 | Róg APS-C, 30 mm, f/4.0 | Róg FF, 30 mm, f/4.0 |
Centrum, 30 mm, f/5.6 | Róg APS-C, 30 mm, f/5.6 | Róg FF, 30 mm, f/5.6 |
Centrum, 30 mm, f/8.0 | Róg APS-C, 30 mm, f/8.0 | Róg FF, 30 mm, f/8.0 |