_443908423.jpg)
_1094526942.jpg)
Sigma C 65 mm f/2 DG DN - test obiektywu
8. Winietowanie
| A7R II, APS-C, f/2.0 | A7R II, APS-C, f/2.8 |
|
|
W tym przypadku pewne szanse na dojrzenie winietowania mamy tylko na maksymalnym otworze względnym, gdzie wynosi ono 19% (−0.62 EV). Na f/2.8 zmniejsza się ono do praktycznie niezauważalnej wartości 7% (−0.20 EV).
Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową problemów jest trochę więcej i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.
| A7R II, FF, f/2.0 | A7R II, FF, f/2.8 |
|
|
| A7R II, FF, f/4.0 | A7R II, FF, f/5.6 |
|
|
Na maksymalnym otworze względnym odnotowany przez nas wynik sięga dużego poziomu 51% (−2.08 EV). Co ciekawe, na tle konkurentów Sigma wcale nie wypada źle. Wspominany już Voigtlander Apo-Lanthar 65 mm f/2 Aspherical 1:2 Macro, który jest instrumentem większych rozmiarów, pokazywał wynik 54%, a Sony Carl Zeiss Sonnar T* FE 55 mm f/1.8 ZA na f/1.8 docierał do 59% i nawet po przymknięciu przysłony do f/2.0 nie przebijał Sigmy, bo notował tam rezultat wynoszący 53%.
Przymykanie przysłony pozwala skutecznie walczyć z winietowaniem, bo na f/2.8 zmniejsza się ono do umiarkowanego poziomu 27% (−0.91 EV), a na f/4.0 robi się już mało uciążliwe i spada do 16% (−0.51 EV). Dalsze zmniejszanie otworu względnego nie ma już mierzalnego wpływu na omawianą wadę.
| Sony A7R III, JPEG, f/2.0 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.