Zobaczmy, jak na tym tle wyglądają osiągi Nikkora Z 28-75 mm f/2.8. Wyniki, jakie uzyskał on w centrum kadru, na ogniskowych 28, 45 i 75 mm, są zaprezentowane na poniższym wykresie.

Od razu można zaznaczyć, że jesteśmy mile zaskoczeni uzyskanymi rezultatami. Testowany obiektyw daje świetną jakość obrazu już od maksymalnego otworu względnego i to niezależnie od użytej ogniskowej. Co więcej, po przymknięciu przysłony do okolic f/4.0 potrafi tam docierać do okolic 80 lpmm, a więc wyników, jak na obiektyw zmiennoogniskowy rewelacyjnych. Ciekawe jest tutaj to, że w tej kwestii tańszy, ale jednocześnie łatwiejszy do wykonania model 28-75 mm f/2.8 przebija swojego droższego brata o parametrach 24-70 mm f/2.8.

Rzut okiem na to, co dzieje się na brzegu kadru pokazuje jednak, że w tańszym modelu bardzo skupiono się na zagwarantowaniu świetnych osiągów w centrum, a znacznie mniej zadbano o całą resztę.

Na brzegu matrycy APS-C/DX, która dla obiektywu o tych rozmiarach, nie powinna być specjalnym problemem pokazuje pierwsze zwiastuny problemów. O ile zachowanie na najkrótszej ogniskowej nie daje powodów do narzekań, to maksymalny otwór na dłuższych ogniskowych leży na granicy poziomu przyzwoitości, a na maksymalnej ogniskowej wydaje się znajdować nawet ciut poniżej tej wartości. Oczywiście przymknięcie przysłony do okolic f/3.5 całkowicie likwiduje ten problem, ale ziarno niepokoju zostało zasiane.

I owo ziarno wykiełkowało w pełnej krasie na brzegu pełnej klatki, co jasno pokazuje poniższy wykres.

Maksymalny otwór względny daje słabą jakość obrazu niezależnie od użytej ogniskowej. W przedziale 28-45 mm rozsądną jakość obrazu uzyskuje się od przysłony f/4.0, ale na maksymalnej ogniskowej nawet to nie wystarcza. Tam trzeba przymykać obiektyw do co najmniej f/5.6 więc, tak naprawdę, akceptowalne osiągi jesteśmy w stanie uzyskiwać tylko w okolicach przysłony f/8.0.

Podsumowując, w tej kategorii testowany obiektyw zaskoczył nas podwójnie. Nie spodziewaliśmy się aż tak dobrych osiągów w centrum kadru, a jednocześnie oczekiwaliśmy, że przy tak dużych rozmiarach, zostanie zagwarantowana większa równowaga pomiędzy rozdzielczością w centrum kadru a jego brzegiem. Choć warto zaznaczyć, że najbardziej na owym brzegu niedomaga ogniskowa 75 mm, gdzie akurat ów brzeg jest najmniej potrzebny, bo tam często fotograf skupia się na tym, co znajduje się w centrum kadru, a jego brzegi znajdują się wtedy i tak poza głębią ostrości.

Na końcu tego rozdziału tradycyjnie przedstawiamy wycinki zdjęć naszej tablicy do pomiarów rozdzielczości pobrane z plików JPEG, zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.

Nikon Z7, JPEG, 28 mm, f/5.6

Nikon Z7, JPEG, 75 mm, f/2.8