Funkcja wstępnego podnoszenia lustra jest schowana w menu pośród funkcji oznaczonych skrótem C.Fn. Ważne jednak, że Canon nie rezygnuje z niej nawet w amatorskim segmencie lustrzanek i możemy z niej w pełni korzystać. Szybszy dostęp do niej może nam ułatwić zakładka ''Moje menu''.

Rozdzielczość układu jako całości

Używając najmniej wyostrzonych zdjęć JPEG wyznaczyliśmy rozdzielczość (MTF50) układu aparat plus obiektyw, obliczając ją w programie Imatest. Wartości wyrażone w liniach na wysokość obrazu pozwalają na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych i ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta. Zdjęcia pomiarowe zostały wykonane z obiektywem Canon EF 50 mm f/1.4 USM.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy wyznaczamy w oparciu o funkcję MTF50, a pomiarów dokonujemy na niewyostrzonych plikach RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Pomiarów dokonujemy przy użyciu obiektywu Sigma 30 mm f/1.4 EX DC, który jest produkowany ze wszystkimi bagnetami lustrzanek dostępnych na rynku. Uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na poniższym wykresie. Warto wspomnieć, że kontrolne pomiary z obiektywem Canon EF 50 mm f/1.4 dały podobne, w granicy błędu, wartości.

Zastosowana w 500D matryca ma formalnie tę samą rozdzielczość, jak matryca która znalazła się wcześniej w modelu 50D. Nic więc dziwnego, że w przypadku nowej lustrzanki Canona notujemy wyniki na porównywalnym poziomie. Co prawda, w przypadku przysłon f/5.6 i f/8.0 Canon 500D wydaje się górować nad swoim starszym i bardziej zaawansowanym bratem o około 1-2 lpmm. Problem jednak w tym, że taka różnica to wciąż poziom nieprzekraczający 3-sigma, a więc niezbyt istotny z punktu widzenia statystycznego. Zapaliło to nam jednak czerwoną lampkę. Canon zwykle nie stosował ukrytego wyostrzania RAW-ów, ale niedawno wyłamał się z tej zasady modelem 1000D. Może i w 500D mamy do czynienia z lekkim poprawianiem rzeczywistości? Sprawę mogą pomóc wyjaśnić wykresy MTF zaprezentowane poniżej.

One nie dają nam powodów oskarżania Canona o wyostrzanie RAW-ów. Przebieg funkcji MTF jest gładki, bez żadnych maksimów wtórnych, a wartości w okolicach częstości Nyquista niskie.

Dodatkowo prezentujemy na wykresie osiągi Olympusa E-620, którego test pojawił się niedawno na łamach naszego serwisu. Mimo iż Olympus ma o 3 miliony mniej pikseli, przyznać trzeba, że nie odstaje od obu Canonów. Trzeba jednak pamiętać o jednej rzeczy. Za wynik MTF50 wyrażony w lpmm odpowiada bardziej gęstość pikseli niż ich ilość. Tak więc E-620, czy też E-30, mają 12 megapikseli upakowanych na małej matrycy formatu 4/3. Ta wielkość odpowiada 18 milionom pikseli na matrycy formatu APS-C. Olympus powinien więc rejestrować wyższe MTF-y od Canona, jednak tego nie robi. Na jego tle Canon 500D wypada więc lepiej. Jest jednak i druga strona medalu. Już w przypadku testu 50D zauważyliśmy, że osiągnął niewiele lepsze wyniki jak Nikon D300, który ma "tylko" 12.3 milionów pikseli. Podobnie jak w przypadku 50D również teraz możemy czuć pewien niedosyt. Jak widać, te dodatkowe 3 miliony pikseli w stosunku do D300 w zasadzie niczego nie dają z punktu widzenia rozdzielczości (owe 2 lpmm poprawy to przecież mniej niż 5%), natomiast mogą mieć wpływ na szum i zakres tonalny. Do tego tematu powrócimy jednak w kolejnych rozdziałach.

Obiektywy Sigma 30 mm f/1.4 EX DC wykorzystywane w pomiarze rozdzielczości otrzymaliśmy od: