Niniejsza tabela przedstawia porównanie podstawowych parametrów testowanego obiektywu oraz innych instrumentów pełnoklatkowych o ogniskowej 24 mm i świetle f/1.8–2.0. Nowy Nikkor jest tutaj obiektywem najbardziej zaawansowanym optycznie, choć soczewek ma dokładnie tyle samo co jego lustrzankowy poprzednik. Co ciekawe, wcale nie jest przez to najcięższy, bo wagą przewyższa go Sigma i Zeiss.

Na poniższym zdjęciu Nikkor Z 24 mm f/1.8 S stoi pomiędzy swoimi systemowymi braćmi o parametrach 1.8/35 i 1.8/50.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i tylną soczewkę o średnicy 29 mm. Otoczenie tej soczewki jest dobrze wyczernione i zmatowione, a jednocześnie nie widzimy żadnych elementów elektroniki. Tutaj trudno więc mieć zastrzeżenia.
----- R E K L A M A -----

Pierwszym elementem właściwego korpusu Nikkora jest nieruchomy, metalowy i czarny pierścień, na którym znajdziemy białą kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, napis z parametrami obiektywu, logo producenta, przełącznik AF/MF służący do wyboru trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość, tabliczkę z oznaczeniem serii „Nikkor S”, numer seryjny, zakres pracy mechanizmu ustawiającego ostrość (∞–0.25m/0.82ft), a także informację o tym, że obiektyw wyprodukowano w Chinach.

Idąc dalej natrafimy na kolejny nieruchomy pierścień, tym razem wykonany z tworzywa sztucznego i pozbawiony jakichkolwiek napisów. Natomiast kolejną częścią jest duży, mający szerokość aż 39 mm i metalowy pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Nie znajdziemy przy nim żadnej skali odległości, ani głębi ostrości. Jest on w całości pokryty drobnym karbowaniem i pracuje w przełożeniu elektronicznym. Przebieg całego zakresu odległości mocno zależy od zastosowanej prędkości obrotu – przy szybkim ruchu wystarczy mniej niż 90 stopni, przy wolniejszej pracy jesteśmy w stanie dojść nawet do 180 stopni. Choć czasami trudno to dokładnie zmierzyć, bo naprawdę wolny obrót często nie pokazuje nawet minimalnego ruchu wyświetlanej, elektronicznej skali odległości.

Warto zaznaczyć, że to metalowe drobne karbowanie na pierścieniu do ustawiania ostrości bardzo łatwo się w wyciera. Wystarczy blisko siebie ustawić dwa takie systemowe obiektywy i lekkie ich otarcie się o siebie powoduje ubytek farby na obu sztukach.

Kolejnym elementem jest nieruchomy, wykonany z tworzywa sztucznego pierścień, który przy swoim końcu lekko zwiększa swoją średnicę i kończy się bagnetem do mocowania dołączanej w zestawie osłony przeciwsłonecznej.

Przednia soczewka jest nieruchoma, lekko wypukła i ma średnicę 49 mm. Otacza ją obudowa, na której umieszczono nazwę i parametry obiektywu, a także nierotujący gwint filtrów o średnicy 72 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 12 soczewkami ustawionymi w 10 grupach. Jeden element optyczny wykonano z niskodyspersyjnego szkła ED, a dodatkowo czterem innym nadano kształt asferyczny. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/16. Warto dodać, iż w celu ochrony przed kurzem i kropelkami wody dokładnie uszczelniono każdą ruchomą część tubusu obiektywu. W układzie zastosowano też powłokę nanokrystaliczną.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, miękki futerał i tulipanową osłonę przeciwsłoneczną.