Sigma A 20 mm f/1.4 DG DN - test obiektywu
8. Winietowanie
A7R III, APS-C, f/1.4 | A7R III, APS-C, f/2.0 |
Na maksymalnym otworze względnym winietowanie daje się zauważyć, bo sięga tam 34% (−1.20 EV). Problemy kończą się jednak na przysłonie f/2.0, bo omawiana wada spada tam do 16% (−0.50 EV). Co więcej, na f/2.8 zmniejsza się ona dodatkowo do 12% (−0.37 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie ma już mierzalnego wpływu na winietowanie.
Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową problemów jest znacznie więcej i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.
A7R III, FF, f/1.4 | A7R III, FF, f/2.0 |
A7R III, FF, f/2.8 | A7R III, FF, f/4.0 |
Nowa wersja Sigmy 1.4/20, w porównaniu do poprzednika, jest mniejsza, daje możliwość stosowania tradycyjnych filtrów i jednocześnie zawiera więcej elementów optycznych. Dodatkowo jest dedykowana do bezlusterkowców, a więc ma poważniejsze wyzwania związane z telecentrycznością. Wszystkie te czynniki powodowały, że nie miałem wątpliwości, że problemy z winietowaniem będą tutaj jeszcze większe. A przypomnijmy, że już u lustrzankowej wersji były spore, bo sięgały 65%, czyli −3.02 EV.
Nie dziwi więc nas, że ubytek światła na maksymalnym otworze względnym jest naprawdę ogromny, bo sięga aż 72% (−3.68 EV). Winietowanie bez trudu zauważymy też na przysłonie f/2.0, gdzie wynosi ono 56% (−2.38 EV). Dojrzymy je także na f/2.8, bo uzyskany tam wynik to 40% (−1.46 EV). Na przysłonie f/4.0 i większych omawiana wada sięga 32% (−1.11 EV).
Sony A7R III, JPEG, f/1.4 |