W obecnych czasach bardzo mało firm decyduje się na produkcję obiektywów typu naleśnik. W naszej tabeli nie ma więc zbyt dużo modeli i testowanego Nikkora zestawiliśmy tam z jego starszym bratem o ogniskowej 28 mm, a także instrumentami Leiki i Voigtlandera. Nikkor Z 26 mm f/2.8 jest z tej grupy obiektywem najlżejszym i najkrótszym. Ze względu na dużą średnicę bagnetu, ma jednak całkiem sporą szerokość.

Na poniższym zdjęciu Nikkor Z 26 mm f/2.8 stoi pomiędzy Voigtlanderem Apo Lantharem 2/50 oraz Sigmą C 17 mm f/4 DG DN.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki oraz wykonaną z tworzywa sztucznego, czarną i dobrze zmatowioną ramkę o rozmiarach 24x21 mm. Na owej ramce znajdujemy informację o tym, że obiektyw został wyprodukowany w Tajlandii. Tuż pod ramką znajduje się tylna soczewka, która ma średnicę 28 mm. Jest ona ruchoma, bo dla ostrości ustawionej na nieskończoność praktycznie przykleja się do ramki, natomiast przy przejściu do minimalnej odległości ogniskowania, chowa się w wewnętrznej obudowie na głębokość ponad 0.5 cm odsłaniając elementy dobrze wyczernionego tubusu. Nie możemy więc tutaj mówić o pełnej szczelności.
----- R E K L A M A -----

Właściwy korpus obiektywu rozpoczyna się nieruchomym i wykonanym z tworzywa sztucznego pierścieniem, który ma szerokość tylko 13 mm. Umieszczono na nim nazwę z parametrami obiektywu i białą kropkę mającą ułatwiać mocowanie do aparatu, natomiast po drugiej stronie znajdziemy numer seryjny, informację o zakresie ustawiania ostrości (∞ - 0.20m/0.66ft). Patrząc z góry, po lewej stronie, mamy jeszcze logo producenta.

Kolejny element to pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Ma on szerokość tylko 11 mm i pracuje płynnie, z właściwym oporem i z przełożeniem elektronicznym. Nie znajdziemy przy nim żadnej skali ostrości ani głębi odległości.

Kręcąc tym pierścieniem szybko, jesteśmy w stanie przejechać cały zakres odległości w kącie 45 stopni. Robiąc to wolniej, możemy dojść do wartości nawet 160-170 stopni. To wielkość pozwalająca na precyzyjnie nastawy. Choć warto zauważyć, że zmiana ostrości, nawet przy płynnych ruchu pierścienia, następuje lekko skokowo. To nie ucieszy filmowców.

Przednia soczewka jest malutka, bo ma średnicę tylko 10 mm. Jest ona ruchoma, bo dla ostrości ustawionej na nieskończoność znajduje się na wysokości reszty obudowy, natomiast przy przejściu do minimalnego dystansu ustawiania ostrości, wysuwa się wraz z małym tubusem na odległość około 6 mm. Soczewka ta jest otoczona czarną obudową wraz z karbowaniami, natomiast tubus, w którym się ona znajduje, otoczono dodatkowo fragmentem obudowy z napisami informującymi o nazwie i parametrach obudowy oraz nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 52 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 8 soczewkami ustawionymi w 6 grupach. Zastosowano aż trzy elementy asferyczne. Wewnątrz znajdziemy jeszcze przysłonę o siedmiu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/16.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki oraz specyficzną osłonę przeciwsłoneczną.