Zobaczmy, jak na tym tle wyglądają osiągi obiektywu Sony FE 28-70 mm f/2 GM. Wyniki, jakie uzyskał on w centrum kadru dla ogniskowych 28, 50 i 70 mm są zaprezentowane na poniższym wykresie.

Nie mam żadnych wątpliwości, żeby napisać że mamy tutaj do czynienia z osiągami wybitnymi. Szczerze powiedziawszy, gdybym takie wykresy przedstawił w testach stałek o parametrach 2/28, 2/50 i 2/70 też uznałbym je za świetne. A my mamy przecież tutaj do czynienia z trudnym do wykonania obiektywem zmiennoogniskowym.

Żeby nie być gołosłownym, można posłużyć się porównaniem do bardzo chwalonych przez nas standardów o świetle f/2.0 czyli Voigtlandera Apo-Lanthara 2/50, który bardzo długo znajdował się na liście naszych rekordzistów oraz udanego modelu Sigma C 50 mm f/2 DG DN.

Jak widać, Sigma wypada tutaj najsłabiej, natomiast Sony i Voigtlander, w granicach błędów pomiarowych, idą łeb w łeb, choć formalnie to właśnie Sony osiąga wyższe rezultaty i na przysłonie f/2.8 dociera do wartości 82.9 lpmm.

Czy brzeg kadru pokaże jakieś słabe punkty? Zobaczmy jak sytuacja wygląda na krawędzi matrycy APS-C.

Tutaj ponownie najlepiej wypada ogniskowa 50 mm, na której znów widzimy zachowanie, którego nie powstydziłyby się najlepsze stałki. Krańce ogniskowych wypadają gorzej, ale wciąż jest to poziom co najmniej dobry, bo po przymknięciu przysłony jesteśmy w stanie docierać do okolic 60 lpmm, a na maksymalnym otworze względnym jesteśmy grube kilkanaście lpmm powyżej poziomu przyzwoitości. Nie ma więc tutaj powodów do najmniejszych nawet narzekań.

Czy znajdą się one na brzegu pełnej klatki? Rzućmy okiem na poniższy wykres i sprawdźmy.

Tutaj przewaga ogniskowej 50 mm jest jeszcze wyraźniejsza, przez co oferowane przez nią osiągi wciąż są godne świetnego obiektywu stałoogniskowego. W przypadku ogniskowych 28 i 70 mm maksymalne osiągi trzymają się dobrego poziomu 50 lpmm. Jednocześnie, co ważne, nie mamy tutaj żadnych wpadek, bo nawet na maksymalnym otworze względnym MTFy sięgają okolic 46-48 lpmm, a to oznacza, że mamy tam do czynienia z jakością co najmniej przyzwoitą.

Podsumowanie tego rozdziału może być tylko i wyłącznie entuzjastyczne. Sony FE 28-70 mm f/2 GM, będąc trudnym do wykonania obiektywem zmiennoogniskowym, zaoferował nam osiągi godne najlepszych systemowych stałek. Trudno oczekiwać więcej.

Na końcu tego rozdziału tradycyjnie przedstawiamy wycinki zdjęć naszej tablicy do pomiarów rozdzielczości pobrane z plików JPEG, zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.

A7R IIIa, JPEG, 50 mm, f/2.8

A7R IIIa, JPEG, 70 mm, f/2.0