Nikon Coolpix L21 miał swoją premierę w lutym bieżącego roku. W tym samym czasie pojawił się również jego nieco bardziej zaawansowany brat, czyli model oznaczony symbolem L22. Oba te aparaty są następcami Nikonów Coolpix L19 i L20 i stanowią kontynuację serii prostych kompaktów. Główne różnice pomiędzy L21 i L22 dotyczą rozdzielczości matrycy, zakresu ogniskowych obiektywu oraz rozmiaru wyświetlacza LCD. Czytelników zainteresowanych szczegółowym porównaniem aktualnych modeli jak również ich poprzedników, odsyłamy do tabeli.

Coolpix L21 posiada matrycę CCD w rozmiarze 1/2.5 cala o efektywnej liczbie 8 megapikseli (całkowita liczba wynosi 8.29 Mpix). Na tle pozostałych testowanych kompaktów L21 wyróżnia się najmniejszym rozmiarem fizycznym matrycy oraz najniższą rozdzielczością. Według specyfikacji zakres czułości wynosi od ISO 80 do ISO 1600, jednak wybór może odbywać się jedynie automatycznie. Za przetwarzanie obrazu w L21 odpowiada procesor EXPEED. Aparat zapisuje wyłącznie JPEG-i, a użytkownik może wybrać jeden z dwóch dostępnych stopni kompresji. Maksymalny rozmiar zdjęć wynosi 3264×2448 pikseli. Pliki wideo zapisywane są w formacie AVI (Motion JPEG) i nagrywać je można w rozdzielczości VGA (640×480 pix) lub QVGA (320×240 pix), w obu przypadkach z prędkością 30 kl/s. Podczas nagrywania filmu nie można używać zoomu optycznego. Dostępny jest natomiast maksymalnie 2-krotny zoom cyfrowy. Wielkość pliku wideo ograniczona jest do 2 GB, a długość filmu do 29 minut. W kategorii zdjęć seryjnych testowany kompakt Nikona nie wyróżnia się niczym szczególnym. W trybie podstawowym może wykonać do 5 zdjęć z prędkością 1 kl/s (przy normalnej jakości zdjęcia). L21 posiada również tryb „Najlepsze zdjęcie BSS”, w którym aparat automatycznie wybiera najostrzejsze zdjęcie z serii maksymalnie 10 wykonanych. Odnaleźć można również tryb „Seria 16 zdjęć”, w którym po wciśnięciu migawki aparat wykonuje 16 zdjęć z prędkością 24 kl/s i skleja je w jedno zdjęcie o rozdzielczości 2560×1920 pikseli.

----- R E K L A M A -----

W konstrukcji obiektywu w stosunku do poprzedniego modelu nic się nie zmieniło. Tak samo jak w L19 również w L21 mamy 3.6-krotny zoom o zakresie ogniskowych 6.7–24.0 mm (ekwiwalent 41–145 mm dla pełnej klatki). Składa się on z 7 elementów ułożonych w 6 grupach a maksymalny otwór względny obiektywu zawiera się w przedziale od f/3.1 do f/6.7. Korzystając z tabeli porównawczej zamieszczonej we wstępie, łatwo zauważyć, że L21 ma najwęższe pole widzenia na krótkim końcu obiektywu ze wszystkich testowanych kompaktów. Szeroki kąt często się przydaje przy fotografowaniu krajobrazów lub przy wykonywaniu zdjęć w pomieszczeniach gdzie jest mało miejsca, zatem szkoda, że w L21 nie pomyślano o przeprojektowaniu obiektywu. Czasy otwarcia migawki oferowane przez testowany kompakt zawierają się w zakresie od 1 s do 1/2000 s. W trybie scen „Sztuczne ognie” czas naświetlania wynosi 4 s. Według specyfikacji producenta, wbudowana lampa błyskowa ma zasięg od 0.5 m do 5.5 m dla szerokiego kąta i 2.5 m dla ustawienia tele.

Zasilanie Nikona L21 stanowią 2 baterie alkaliczne lub litowe typu AA (2 baterie alkaliczne dołączone są do zestawu). Do zasilania można również użyć akumulatorków niklowo-wodorkowych (NiMH) typu AA, które oczywiście trzeba nabyć oddzielnie. W przypadku L21 istnieje także możliwość użycia opcjonalnego zasilacza sieciowego oznaczonego symbolem EH-65A. Według danych producenta, korzystając z baterii alkalicznych można wykonać około 280, natomiast z użyciem baterii litowych nawet około 780. Nikon Coolpix L21 obsługuje karty SD oraz SDHC. Posiada również wbudowaną pamięć wewnętrzną o rozmiarze 19 MB. Co prawda to więcej niż w opisywanym w poprzednim rozdziale kompakcie Fujifilm AX200, ale i tak mało by zmieścić większą liczbę zdjęć. Pamięć ta wystarcza bowiem na zapisanie 3 zdjęć w najwyższej rozdzielczości w jakości FINE.

Budowa i jakość wykonania

Zarówno budowa jak i wielkość Nikona L21 jest typowa jak na testowaną klasę kompaktów. Mamy zatem do czynienia z korpusem wykonanym z materiału potocznie nazywanego plastikiem. Testowany Nikon występuje w trzech wersjach kolorystycznych: srebrnej, różowej i brązowej. Dotyczy to jednak jedynie przedniej części aparatu. We wszystkich wersjach kolorystycznych bowiem, tylna część Nikona została wykonana z delikatnie szorstkiego plastiku w kolorze czarnym. Poszczególne elementy obudowy są dobrze do siebie dopasowane, a cała konstrukcja jest dostatecznie sztywna, zatem do wykonania L21 trudno mieć jakieś szczególne zastrzeżenia.

Na tylnej ściance aparatu, poza ekranem LCD znajdziemy również większość przycisków. Regulacja zoomu w Nikonie została rozwiązana w odmienny sposób niż w pozostałych testowanych kompaktach, zatem cały obszar w prawym górnym rogu tylnej ścianki jest wolny od przycisków. Po prawej stronie wyświetlacza odnaleźć można jednak diodę sygnalizującą gotowość lamy błyskowej. Nieco poniżej natrafiamy na przycisk wyboru trybu fotografowania. Zaraz obok znajduje się przycisk przełączający aparat w tryb odtwarzania zdjęć, a poniżej umieszczono okrągły krzyżak wielofunkcyjny. Górny przycisk kierunkowy pozwala dodatkowo na wybór trybu pracy lampy błyskowej, prawy daje dostęp do ustawień kompensacji ekspozycji. Dolnym przyciskiem kierunkowym można uruchomić tryb makro, a lewy pozwala na wybranie opcji samowyzwalacza. Pod krzyżakiem znajdziemy jeszcze przycisk uruchamiający menu aparatu oraz przycisk służący do usuwania zdjęć.

Na górnej ściance znajduje się włącznik oraz spust migawki. Tuż przy spuście odnajdziemy dźwignię zmiany ogniskowej obiektywu. W trybie odtwarzania służy ona do powiększania zdjęć lub przechodzenia do widoku miniaturek. Jeśli podczas przeglądania menu aparatu, w dolnym prawym narożniku pojawi się znak zapytania, przekręcenie dźwigni w stronę tele powoduje wyświetlenie ekranu pomocy dotyczącego wyszczególnionej funkcji.

Kieszeń na kartę pamięci oraz komora na baterie znajdują się na spodzie aparatu pod wspólną plastikową klapką. W pobliżu znajdziemy również uniwersalne gniazdo USB, ukryte pod niewielką gumową zaślepką. Umożliwia ono podłączenie aparatu do komputera, drukarki oraz telewizora.

Menu

Menu w Nikonie L21 podzielone jest na dwie zakładki, przy czym pierwsza dotyczy ustawień fotografowania lub odtwarzania (w zależności od trybu pracy aparatu), a druga ustawień aparatu. Z całej stawki testowanych kompaktów L21 charakteryzuje się najskromniejszym menu fotografowania. Może ono zawierać maksymalnie 4 pozycje: wielkość i jakość zdjęcia, balans bieli, zdjęcia seryjne, opcje kolorów. Niezbyt rozbudowane jest również menu odtwarzania, w którym odnajdziemy zaledwie 5 elementów: funkcja D-Lighting, ustawienia drukowania, pokaz slajdów, usuwanie zdjęć, tworzenie miniaturek zdjęć.

Znacznie więcej pozycji (w sumie 20 rozłożone na 4 stronach) znajduje się w menu ustawień aparatu. Znaleźć można tam typowe opcje, między innymi takie jak: formatowanie, data, ustawienia dźwięków, autowyłączenie, język, tryb wideo, typ baterii itp.

W menu ustawień można również odnaleźć opcję przełączającą widok menu z tekstowego na obrazkowy. Choć menu staje się w ten sposób bardziej kompaktowe, traci na czytelności bowiem trudno się czasami domyśleć, co ukrywa się pod niektórymi ikonami.

Wyświetlacz

W Nikonie L21 zastosowano wyświetlacz LCD typu TFT o przekątnej 2.5 cala. Jego rozdzielczość wynosi 230 tysięcy punktów i w trybie fotografowania wyświetlany obraz pokrywa 98% rzeczywistego kadru. Jasność wyświetlacza można regulować w 5-stopniowej skali. Ma on co prawda tę samą wielkość co wyświetlacz w Canonie ale dzięki dwukrotnie wyższej rozdzielczości wyświetlany na nim obraz jest przyjemniejszy dla oka. Zarówno w trybie fotografowania i odtwarzania istnieje możliwość zmiany elementów wyświetlanych na ekranie. Niestety, podobnie jak w Canonie nie ma osobnego przycisku, który umożliwiałby szybką zmianę w tym zakresie. W tym celu trzeba się zagłębić w menu ustawień aparatu, gdzie pod pozycją „ustawienia monitora” znajdziemy opcję „info o zdjęciu” i dopiero tam znajdują się odpowiednie ustawienia. Niezbyt wygodne rozwiązanie trzeba przyznać. A można było spokojnie do tego zaangażować przycisk OK, który jest zupełnie bezużyteczny podczas kadrowania czy przeglądania zdjęć (takie rozwiązanie zastosowano w Pentaksie E90, ale o tym w następnym rozdziale). Tak czy owak w trybie fotografowania mamy do dyspozycji następujące opcje:

• kadr + informacje,
• kadr + automatyczne informacje (widoczne informacje znikają automatycznie po kilku sekundach jeśli nie wykonamy żadnej czynności),
• tylko aktualny kadr,
• kadr + siatka + automatyczne informacje.

Powyższe ustawienia dotyczą też trybu przeglądania zdjęć, przy czym w ostatnim przypadku wyświetlane są wyłącznie automatyczne informacje bez siatki kadrowania.

Oglądane zdjęcia można oczywiście również powiększać lub oglądać z poziomu miniaturek i kalendarza.

Użytkowanie

Nikon Coolpix L21 posiada następujące tryby pracy:

• Łatwa automatyka – aparat automatycznie określa rodzaj fotografowanej sceny i według tego ustawia parametry fotografowania. Użytkownik ma możliwość wybrania wielkości i jakości zdjęcia, wyłączenia lampy oraz kontroli kompensacji ekspozycji.
• Programy tematyczne – ręczny wybór jednego z następujących trybów tematycznych: Portret, Krajobraz, Sport, Portret nocny, Przyjęcie/wnętrza, Plaża/śnieg, Zachód słońca, Zmierzch/świt, Krajobraz nocny, Makro, Żywność, Muzeum, Sztuczne ognie, Kopiowanie, Zdjęcie pod światło, Zdjęcie panoramiczne. Opcje, które użytkownik może zmieniać zależą od wybranego programu.
• Portret inteligenty – w trybie tym aparat wykrywa twarze w kadrze i automatycznie wyzwala migawkę po wykryciu uśmiechu. Istnieje możliwość wyboru trybu pracy lampy błyskowej oraz kontrola kompensacji ekspozycji.
• Filmowanie – w trybie tym fotografujący może wybrać jedynie rozdzielczość filmu i ewentualnie włączyć tryb makro.
• Tryb automatyczny – mimo, że aparat automatycznie dobiera ekspozycję jest to tryb pracy w którym użytkownik ma najwięcej do powiedzenia. W szczególności aktywne są wszystkie opcje w menu fotografowania: wielkość i jakość zdjęcia, balans bieli, zdjęcia seryjne, opcje kolorów. Oczywiście można korzystać z wszystkich funkcji dostępnych pod przyciskami kierunkowymi krzyżaka.

Pod względem użytkowania Nikon L21 jest najprostszy ze wszystkich testowanych kompaktów. W szczególności jako jedyny z całej stawki nie posiada typowego trybu półatomatycznego P, a czułość ustawiana jest w pełni automatycznie. Co prawda w trybie automatycznym nadal można ustawić balans bieli, czy skorzystać z funkcji kompensacji ekspozycji, jednak nie mamy zupełnie wpływu na to jakie ISO ustawi aparat. Z drugiej jednak strony Nikon L21 posiada pokaźną liczbę programów tematycznych co zapewne doceni większość potencjalnych nabywców tej klasy kompaktów.

W kwestii użytkowania warto również zwrócić uwagę na dość niewygodny sposób rozwiązania pewnych operacji dokonywanych na przyciskach. Na przykład nie da się wyjść z menu wciskając do połowy spust migawki (jak ma to miejsce w większości kompaktów). Można to uczynić jedynie przez ponowne wciśnięcie przycisku menu lub przycisku wyboru trybów pracy aparatów (oznaczony zieloną ikoną aparatu). Podobnie sytuacja wygląda z przejściem z trybu odtwarzania do fotografowania. Większość aparatów przechodzi automatycznie z trybu odtwarzania do fotografowania jeśli tylko wciśniemy do połowy spust migawki. W Nikonie L21 jest to niestety niemożliwe. Co ciekawe aparat nie wraca do trybu fotografowania nawet po ponownym wciśnięciu przycisku trybu odtwarzania (co ma miejsce w pozostałych testowanych kompaktach). Powrót do trybu fotografowania możliwy jest jedynie poprzez przycisk z zieloną ikoną aparatu. Można się zapewne przyzwyczaić do takiego rozwiązania, jednak jest ono raczej niewygodne. Ponarzekać można również na obecność wyłącznie 10-sekundowego samowyzwalacza. Co więcej samowyzwalacz trzeba włączać za każdym razem kiedy chcemy wykonać zdjęcie z jego użyciem.

W kategorii zdjęć seryjnych Nikon L21 nie wyróżnia się niczym szczególnym na tle pozostałych kompaktów. W trybie podstawowym zapewnia nieco wyższą prędkość od Canona, a tryb „seria 16 zdjęć” to w zasadzie gadżet służący raczej do zabawy i traktowanie go jako pełnoprawnego trybu seryjnego byłoby nadużyciem.

Funkcja wykrywania twarzy zastosowana w L21 funkcjonuje jako osobny tryb „Portret Inteligentny”. Działa ona z podobną skutecznością jak w innych testowanych kompaktach. Nie ma większych problemów z rozpoznaniem twarzy skierowanej w kierunku obiektywu, ale w pozostałych przypadkach zaczynają się przysłowiowe schody i wykrywanie działa słabo lub w ogóle. Trudno w zasadzie mieć zastrzeżenia w tej kwestii zarówno do Nikona jak i pozostałych kompaktów. W końcu producenci w instrukcjach obsługi swoich aparatów piszą o tym, że wykrycie twarzy może być niemożliwe jeśli nie jest ona skierowana bezpośrednio w stronę obiektywu. Jak już wspominaliśmy wcześniej L21 posiada również funkcję automatycznego wyzwalania migawki po wykryciu uśmiechu na twarzy. Funkcja ta działa sprawnie i nie zauważyliśmy szczególnych problemów na tym polu. W trybie makro, najmniejsza odległość ogniskowania jaką oferuje Nikon L21 wynosi 5 cm dla szerokiego końca zakresu ogniskowych. Przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro prezentujemy poniżej.

Wybrane tryby tematyczne

Wśród trybów tematycznych dostępnych w Nikonie L21 odnaleźć można tryb przeznaczony do fotografowania wieczornych albo nocnych scenerii nazwany po prostu „Krajobraz nocny”. Aparat w tym trybie ustawia ostrość na nieskończoność zatem trzeba mieć na uwadze, że obiekty położone bliżej aparatu mogą wyjść nieostre. Zdjęcie wykonane w tym trybie prezentujemy poniżej.

Nikon L21 posiada teoretycznie tryb „Zdjęcia panoramiczne” jednak praktycznie aparat nie składa wykonanych zdjęć. Wykonane zdjęcia można złożyć na komputerze dołączonym na płycie programem „Panorama Maker”. W trybie tym aparat jednak ułatwia nam prawidłowe wykonanie zdjęć, które potem będzie można złożyć w panoramę. W pierwszej kolejności zatem, ustalamy kierunek fotografowania za pomocą jednego z przycisków kierunkowych. Następnie podczas wykonywania kolejnych zdjęć, 1/3 zdjęcia zrobionego poprzednio zastaje wyświetlona w formie półprzezroczystej nakładki z boku kadru, ułatwiając w ten sposób odpowiednie wykadrowanie. W zasadzie nie istnieje ograniczenie na liczbę zdjęć wykonanych w tym trybie, zatem można wykonywać ujęcia obejmujące nawet 360 stopni.

Podsumowanie

Spośród testowanych kompaktów Nikon L21 niczym szczególnym się nie wyróżnia. Ma co prawda najdłuższą dostępną ogniskową (ekwiwalent 145 mm), ale z drugiej strony na drugim końcu brakuje dość wyraźnie szerokiego kąta. L21 jako jedyny z testowanej grupy aparatów nie pozwala na ręczny wybór czułości. Co prawda większość potencjalnych nabywców tej klasy kompaktów będzie ich używać w trybie automatycznym, jednak w pozostałych testowanych kompaktach użytkownik ma możliwość poeksperymentowania, gdyby naszła go taka ochota. Na szczęście nie pozbawiono użytkownika ustawień balansu bieli, a co więcej L21 podobnie jak Canon, pozwala na ustawienie balansu bieli według wzorca. Pochwalić się może całkiem sporą liczbą programów tematycznych. Jednym z nich jest tryb panoramy. Szkoda tylko, że aparat nie składa automatycznie wykonanych zdjęć. Raczej niewielu użytkowników tego aparatu będzie miało dość motywacji, żeby bawić się w składanie panoramy w komputerze.

Zalety

• możliwość ustawienia balansu bieli według wzorca,
• niewielka aberracja chromatyczna,
• sporo trybów tematycznych,
• skuteczna funkcja wykrywania twarzy,
• skuteczna funkcja automatycznego wyzwalania migawki uśmiechem,
• czułość ISO 80 (aczkolwiek tylko w trybie automatycznym),
• najniższa cena wśród testowanych kompaktów.

Wady

• silne odszumianie na wyższych czułościach,
• brak możliwości ręcznej kontroli czułości,
• wąski kąt widzenia na krótkim końcu zakresu ogniskowych,
• ubogie menu fotografowania,
• stosunkowo słaby tryb zdjęć seryjnych.

Przykładowe filmy

Motion JPEG AVI, 640×480 pix, 30 kl/s, 20 s, 26.9 MB

Motion JPEG AVI, 320×240 pix, 30 kl/s, 19 s, 6.5 MB

Zdjęcia przykładowe

Aparat: Nikon L21 Parametry: 13 mm, f/4.4, exp. 1/60 s, ISO 200 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.91 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 7 mm, f/5.5, exp. 1/160 s, ISO 80 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.28 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 11 mm, f/7.1, exp. 1/160 s, ISO 80 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.33 MB
Aparat: Nikon L21 Parametry: 7 mm, f/5.5, exp. 1/500 s, ISO 80 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.38 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 7 mm, f/3.1, exp. 1/6 s, ISO 800 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.34 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 20 mm, f/6.0, exp. 1/30 s, ISO 200 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.85 MB
Aparat: Nikon L21 Parametry: 13 mm, f/4.4, exp. 1/80 s, ISO 80 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.71 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 9 mm, f/3.6, exp. 1/30 s, ISO 100 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.64 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 7 mm, f/3.1, exp. 1/5 s, ISO 800 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.51 MB
Aparat: Nikon L21 Parametry: 7 mm, f/3.1, exp. 1/30 s, ISO 250 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.05 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 24 mm, f/6.7, exp. 1/8 s, ISO 400 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.87 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 9 mm, f/3.6, exp. 1/30 s, ISO 160 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.41 MB
Aparat: Nikon L21 Parametry: 20 mm, f/6.0, exp. 1/10 s, ISO 400 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.68 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 24 mm, f/6.7, exp.1/2 s, ISO 800 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.79 MB	Aparat: Nikon L21 Parametry: 13 mm, f/4.4, exp. 1/6 s, ISO 800 Plik: JPEG, 3264×2448 pix, 3.73 MB