Tamron 18-400 mm f/3.5-6.3 Di II VC HLD - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
D7000, 18 mm, f/3.5, centrum | D7000, 18 mm, f/3.5, róg |
D7000, 50 mm, f/4.5, centrum | D7000, 50 mm, f/4.5, róg |
Nikon D7000, 100 mm, f/5.3, centrum | Nikon D7000, 100 mm, f/5.3, róg |
Nikon D7000, 200 mm, f/6.0, centrum | Nikon D7000, 200 mm, f/6.0, róg |
Nikon D7000, 400 mm, f/6.3, centrum | Nikon D7000, 400 mm, f/6.3, róg |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, jest dość spory i sięga prawie 15%. Wartość ta jest podobna dla dłuższych ogniskowych (50–400 mm) i tylko dla 18 mm wydaje się nieznacznie mniejsza.
Mamy do czynienia z obiektywem typu megazoom, więc nikt nie oczekuje tutaj cudów w nieostrościach. Tamron 18–400 mm, zgodnie z tymi oczekiwaniami, owych cudów nie daje. Widzimy wyraźną obwódkę oraz ekstrema lokalne w środku krążków. Swoje dokłada też winietowanie mechaniczne. Obserwowany obraz wydaje się więc tutaj gorszy niż choćby w przypadku Sigmy 18–300 mm OS.
D7000, 200 mm, f/6.0, centrum | D7000, 200 mm, f/6.0, róg |
Nikon D7000, 200 mm, f/8.0, centrum | Nikon D7000, 200 mm, f/8.0, róg |
Nikon D7000, 200 mm, f/11.0, centrum | Nikon D7000, 200 mm, f/11.0, róg |
D7000, 400 mm, f/6.3, centrum | D7000, 400 mm, f/6.3, róg |
Nikon D7000, 400 mm, f/9.0, centrum | Nikon D7000, 400 mm, f/9.0, róg |
Nikon D7000, 400 mm, f/13.0, centrum | Nikon D7000, 400 mm, f/13.0, róg |