Sony E PZ 10-20 mm f/4 G - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
W obiektywie o takim świetle i kącie widzenia jak Sony PZ E 10–20 mm f/4 G nie spodziewamy się dużych problemów z podłużną aberracją chromatyczną. I faktycznie takich nie ma, co jasno pokazują poniższe zdjęcia.
Dla odmiany, tego typu instrumenty często borykają się z poprzeczną aberracją chromatyczną. Zobaczmy, jak poradził sobie z nią testowany obiektyw.
Widać wyraźnie, że wada ta maleje wraz ze wzrostem ogniskowej. Prawie wszystkie wartości trzymają się jednak przedziału od 0.04% do 0.06%, a to oznacza, że mówimy o poziomie bardzo małym i małym. Sony nie zasłużyło więc tutaj nawet na najmniejszą krytykę.
A7R III, RAW, 10 mm, f/16.0 | A7R III, RAW, 20 mm, f/16.0 |
Aberracja sferyczna
Duża głębia ostrości dawana przez testowany obiektyw powoduje, że trudno w jego przypadku dojrzeć jakikolwiek efekt „pływania” ogniska. Aberracja sferyczna nie jest jednak korygowana idealnie, o czym przekonuje nas wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem. Różnice są bowiem wyraźne, a to świadczy o tym, że omawiana wada odciska swoje piętno na obrazie uzyskiwanym w okolicach maksymalnego otworu względnego.
A7R III, 20 mm, f/4, przed | A7R III, 20 mm, f/4, za |