Dystorsja

W przypadku podpięcia Sony PZ E 10–20 mm f/4 G do aparatu, w jego menu blokowana jest funkcja korygowania dystorsji, która ustawiana jest wtedy na pozycję Auto. Jednoznacznie sugeruje to, że optycy Sony odpuścili sobie korygowanie dystorsji i zrzucili to zadanie na oprogramowanie aparatu. Nasze pomiary pokazują, że faktycznie zastosowano takie podejście.

Pracując na plikach JPEG jesteśmy w stanie dojrzeć tylko niewielkie zniekształcenia. Na 10 mm mamy niewielką dystorsję beczkową, której wartość zmierzyliśmy na −0.95%. Zmniejsza się ona do prawie niezauważalnego poziomu −0.30% po przejściu do ogniskowej 15 mm, a na 20 mm jest praktycznie zerowa (formalny wynik to −0.09%).

RAW-y pokazują jednak całą prawdę i obraz, jaki tam uzyskujemy, nie napawa optymizmem. Na najszerszym kącie widzenia mamy do czynienia z przeogromną „beczką” o wartości −9.97%. Nawet na ogniskowej 15 mm dystorsję beczkową daje się łatwo zauważyć, bo sięga tam ona −3.37%. Natomiast na maksymalnej ogniskowej zniekształcenia zmieniają znak i mamy tam do czynienia z dystorsją poduszkową o wartości +1.22%.

Sony A7R III, APS-C, JPEG, 10 mm

Sony A7R III, APS-C, JPEG, 15 mm

Sony A7R III, APS-C, JPEG, 20 mm

Sony A7R III, APS-C, RAW, 10 mm

Sony A7R III, APS-C, RAW, 15 mm

Sony A7R III, APS-C, RAW, 20 mm

Pole widzenia

Dysponując zdjęciami gwiaździstego nieba zdecydowaliśmy się zmierzyć rzeczywiste pole widzenia testowanego obiektywu zarówno na skorygowanych o dystorsję plikach JPEG jak i neutralnych plikach RAW. To pozwoliło nam na sprawdzenie, czy pole widzenia podawane przez producenta jest polem przed, czy po korekcie zniekształceń.

W tym celu dokonaliśmy transformacji układu pikseli (X,Y) do układu równikowego (rektascencja i deklinacja) opisującego położenia gwiazd na niebie. Dzięki temu mogliśmy bardzo dokładnie wyznaczyć pole widzenia obiektywu, i to tak jak należy, czyli dla promieni padających z nieskończoności.

Pomiarów dokonaliśmy tylko dla najkrótszej ogniskowej i w jej przypadku pole widzenia uzyskane na plikach JPEG wyniosło 109.6 stopnia z błędem na poziomie 0.3 stopnia. Obiektyw rektalinearny o ogniskowej 10 mm podpięty do detektora formatu APS-C powinien dawać pole 109.6 stopnia, a więc mamy tutaj zgodność wręcz idealną. Sony podaje swoje parametry pola widzenia już po skorygowaniu obrazu o dystorsję, a więc zachowuje się tutaj w pełni uczciwie wobec swoich użytkowników.

Dodatkowym bonusem jest to, że pracując na nieskorygowanych plikach RAW, mamy do dyspozycji jeszcze większe pole widzenia. Nasze pomiary pokazały, że wynosi ono 115.7 stopnia. Tutaj też błąd owego pomiaru wynosi około 0.3 stopnia.